ΔΕΔ Αθήνας αποφ. 615/23.1.2017 Απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου Ν.4223/2013 έτους 2016 της Γ.Γ.Δ.Ε.

ΔΕΔ Αθήνας αποφ. 615/23.1.2017 Απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου Ν.4223/2013 έτους 2016 της Γ.Γ.Δ.Ε.

Καλλιθέα 23.01.2017
αριθμός απόφασης 615

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ
ΤΜΗΜΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ A3

Ταχ. Δ/νση : Αριστογείτονος 19
Ταχ. Κώδικας : 176 71 - Καλλιθέα
Τηλέφωνο : 213 1604529
ΦΑΞ : 2131604567

ΑΠΟΦΑΣΗ

Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Έχοντας υπ' όψη:

1. Τις διατάξεις :

α. Του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 (ΦΕΚ Α' 170), όπως ισχύει.

β. Της παρ. 3 του άρθρου 47 του ν. 4331/2015 (ΦΕΚ Α' 69).

γ. Του άρθρου 59 του Π.Δ. 111/2014 (Α' 178) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών».

δ. Του άρθρου 6 της αριθμ. Δ6Α 1058824 ΕΞ 2014 (ΦΕΚ Β' 865, 1079 και 1846) Απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών «Ανακαθορισμός της εσωτερικής διάρθρωσης και των αρμοδιοτήτων οργανικών μονάδων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών και μετονομασία ορισμένων από αυτές», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

ε. Της ΠΟΛ.1002/31.12.2013 Απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων (ΦΕΚ Β' 55/16-1-2014) «Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 (Ειδική Διοικητική Διαδικασία - Ενδικοφανής προσφυγή), όπως αυτό τροποποιήθηκε και ισχύει από 1/1/2014 και καθορισμός λεπτομερειών για τη λειτουργία της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (πρώην Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, την εφαρμοστέα διαδικασία και τον τρόπο έκδοσης των αποφάσεων αυτής».

2. Την ΠΟΛ.1069/4.3.2014 Εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.

3. Την με αριθμ. ΔΕΔ 1126366 ΕΞ 2016/30.8.2016 (ΦΕΚ2759/τ.β'/01.09.2016) Απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών.

4. Τη με ημερομηνία κατάθεσης 23.09.2016 και με αριθμό πρωτοκόλλου ……… ενδικοφανή προσφυγή της …………., ΑΦΜ …………, κατοίκου ….., οδός …………, κατά της με αριθμ. ειδοποίησης…. και με ημερομηνία έκδοσης 28.08.2016 Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου ν. 4223/2013 (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) έτους 2016, της Γ.Γ.Δ.Ε.

5. Τη με αριθμ. ειδοποίησης ………… Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου ν. 4223/2013 (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) έτους 2016, της Γ.Γ.Δ.Ε , της οποίας ζητείται την ακύρωση, άλλως η τροποποίηση αυτής. 

6. Την εισήγηση του ορισθέντος υπαλλήλου του Τμήματος A3 όπως αποτυπώνεται στο σχέδιο της απόφασης.

Επί της με ημερομηνία κατάθεσης 23.09.2016 και με αριθμό πρωτοκόλλου ………… ενδικοφανούς προσφυγής της…………, η οποία κατατέθηκε εμπρόθεσμα και μετά την μελέτη και την αξιολόγηση όλων των υφιστάμενων στο σχετικό φάκελο εγγράφων και των προβαλλόμενων λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής, επαγόμαστε τα ακόλουθα:

Με την με αρ. ειδοποίησης…………πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου ν. 4223/2013 (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) της Γ.Γ.Δ.Ε, έτους 2016, η οποία εκδόθηκε την 28.08.2016, επιβλήθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων, ποσού 846,87 €,

Η προσφεύγουσα, με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή, ζητά:

• την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης,

• να αναγνωριστεί ότι δεν διαθέτει φοροδοτική ικανότητα για το τρέχον οικονομικό έτος,

• να υποχρεωθεί η Διοίκηση να προβεί σε έκδοση της απόφασης αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξίών των ακινήτων της χώρας, που να ανταποκρίνεται στην ελληνική πραγματικότητα σύμφωνα με τιςς αποφάσεις Ολ. ΣτΕ 4003/2014 και 4446/2015 σε αντικατάσταση της ήδη εκδοθείσας ΠΟΛ 1009/2016, η οποία σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με τα ελληνικά δεδομένα και

• να υποχρεωθεί η Διοίκηση να άρει την παράνομη τακτική της κατά την οποία ο ΕΝΦΙΑ επιβάλλεται με βάση την αντικειμενική αξία του ακινήτου, αλλά εκπλειστηριάζετε με βάση την εμπορική του αξία, χρησιμοποιείται δηλαδή κάθε φορά είτε η αντικειμενική είτε η υποκειμενική αξία του ακινήτου προς όφελος του Δημοσίου και σε βάρος του Διοικούμενου , προβάλλοντας τους παρακάτω λόγους:

α) Ο ΕΝ.Φ.Ι.Α. είναι αντισυνταγματικός αφού οι διατάξεις του είναι μη συμβατές με τις διατάξεις των άρθρων: 2§1, 4§§1,5, 5§1, 17, 18, 20§1, 25§§§1,2,4 και 78 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.

β) Ο ΕΝ.Φ.Ι.Α. επιβάλλεται χωρίς να εξετάζει το συνολικό εισόδημα του ιδιοκτήτη, αλλά ούτε και το παραγόμενο από την ιδιοκτησία αυτή εισόδημα. Επικαλείται οικονομική αδυναμία και αιτείται απαλλαγή λόγω έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας αφού έχει δαπανήσει το ετήσιο εισόδημά της για εξόφληση των τρεχουσών δαπανών στοιχειώδους βιοπορισμού.

γ) Ο προσδιορισμός της φορολογητέας αξίας των εντός αντικειμενικού προσδιορισμού ακινήτων του δεν είναι νόμιμος, αφού η Διοίκηση εξέδωσε την ΠΟΛ 1009/2016 κατόπιν των 4003/2014 και 4446/2015 αποφάσεων της Ολομέλειας ΣτΕ . Η αναπροσαρμογή όμως που έγινε δεν είναι η προσήκουσα.

δ) Εισάγεται άνιση μεταχείριση στα φορολογικά βάρη με την χορήγηση απαλλαγής από την καταβολή του ΕΝ.Φ.Ι.Α. για μη λατρευτικούς χώρους όπως ακριβώς ισχύει και για τους λατρευτικούς χώρους αυτών, κατά παράβαση των άρθρων 4§§1,5 και 78§4 του Συντάγματος, των άρθρων 9 και 11 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.

ε) Αντισυνταγματικότητα και αναντιστοιχία αντικειμενικής και εμπορικής αξίας.

Επειδή, η με αριθμό ειδοποίησης 4277 προσβαλλόμενη Πράξη εκδόθηκε βάσει της με αριθμ. 504277 υποβληθείσης από την προσφεύγουσα, δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) και σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4223/2013.

Επειδή με τις διατάξεις του άρθρου 1§1 του Ν 4223/2013 (ΦΕΚ Α 287/31.12.2013), ορίζεται ότι:

«1. Από το έτος 2014 και για κάθε επόμενο έτος επιβάλλεται Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) στα δικαιώματα της παραγράφου 2 του παρόντος, σε ακίνητα που βρίσκονται στην Ελλάδα και ανήκουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή κάθε είδους νομικές οντότητες την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους.»

Επειδή, σε κάθε περίπτωση, ο έλεγχος της συνταγματικότητας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87 παρ. 2 και 93 παρ. 4 του Συντάγματος, ανήκει στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα των οργάνων της Διοίκησης, τα οποία οφείλουν να εφαρμόζουν το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.

Επειδή, η κρίση περί συμμόρφωσης των διατάξεων του νόμου 4223/2013 με την ευρωπαϊκή έννομη τάξη δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Διοίκησης, η οποία σε κάθε περίπτωση δεσμεύεται από τις κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα ισχύουσες διατάξεις νόμων.

Επειδή, η δημόσια διοίκηση δεσμεύεται από την αρχή της νομιμότητας, όπως αυτή καθιερώνεται με τις διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 2, 43, 50, 82, 83 και 95 & 1 του Συντάγματος (ΣτΕ 8721/1992, 2987/1994), και η οποία συνεπάγεται ότι η διοίκηση οφείλει ή μπορεί να προβαίνει μόνο σε ενέργειες που προβλέπονται και επιβάλλονται ή επιτρέπονται από τους κανόνες που θεσπίζουν το Σύνταγμα, οι νομοθετικές πράξεις, οι διοικητικές κανονιστικές πράξεις, που έχουν εκδοθεί βάσει νομοθετικής εξουσιοδότησης, καθώς και από κάθε κανόνα ανώτερης ή ισοδύναμης προς αυτούς τυπικής ισχύος.

Επειδή, με την ΠΟΛ. 1009/2016 Απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών αναπροσαρμόστηκαν οι τιμές του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων που βρίσκονται σε περιοχές εντός σχεδίου όλης της χώρας.

Επειδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, για τον προσδιορισμό του ΕΝΦΙΑ η Διοίκηση υποχρεούται, σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 4223/2013, μεταξύ άλλων και σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 41 του ν. 1249/1982 περί αντικειμενικού τρόπου προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των ακινήτων, καθώς και των εν ισχύ αποφάσεων του Υπουργού Οικονομικών περί αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών.

Επειδή, εξάλλου, οι κανονιστικές αποφάσεις της Διοίκησης προσβάλλονται με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ.

Επειδή ο νομοθέτης με τη θέσπιση του ΕΝΦΙΑ, απέβλεψε, επιτρεπτώς κατά το άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος, στην φοροδοτική ικανότητα που απορρέει από αυτή καθεαυτή την κατοχή της ακίνητης περιουσίας, ως φορολογητέας ύλης (πηγής πλούτου) διαφορετικής από το εισόδημα, δεδομένου ότι, κατά την συνταγματική αυτή διάταξη, αντικείμενο φορολογικής επιβαρύνσεως μπορούν να αποτελέσουν όχι μόνον το εισόδημα, αλλά, αυτοτελώς, και η περιουσία, οι δαπάνες ή οι συναλλαγές (ΣτΕ 1972/2012, ΣτΕ 3343/2013).

Ως εκ τούτου, η ύπαρξη προσόδου από το ακίνητο δεν αποτελεί προϋπόθεση ή κριτήριο υπαγωγής στον ΕΝ.Φ.Ι.Α. ούτε, άλλωστε, η μη συνεκτίμηση, κατά την επιβολή του επιδίκου φόρου, της υπάρξεως (ή μη) εισοδήματος από το βαρυνόμενο ακίνητο συνιστά, μόνη αυτή, παράβαση της συνταγματικής αρχής της ίσης, αναλόγως της φοροδοτικής ικανότητας εκάστου, επιβαρύνσεως.

Αποφασίζουμε

Την απόρριψη της με ημερομηνία κατάθεσης 23.09.2016 και αριθμό πρωτοκόλλου …………………… ενδικοφανούς προσφυγής της …………….

Οριστική φορολογική υποχρέωση της υπόχρεου με βάση την παρούσα απόφαση: Έτος 2016:

Ενιαίος φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) έτους 2016: 846,87€

Το παραπάνω ποσό βεβαιώθηκε με την αριθμό ειδοποίησης …………………….. πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου ν. 4223/2013 'Έτους 2016 της Γ.Γ.Δ.Ε..

Εντελλόμεθα όπως αρμόδιο όργανο κοινοποιήσει με τη νόμιμη διαδικασία την παρούσα απόφαση στον υπόχρεο.


ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΤΗΣ
Δ/ΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Η ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ Α3
ΜΑΡΤΙΝΗ ΑΝΝΑ

Σ η μ ε ί ω σ η : Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίησή της.Πηγή: Taxheaven