ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 115,
Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
Μετά τη διαβίβαση του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,
Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),
Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),
Αποφασίζοντας σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία,
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
|
(1) |
Η οδηγία 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου (3) απαλλάσσει τα μερίσματα και τις άλλες διανομές κερδών που καταβάλλονται από τις θυγατρικές εταιρείες στις μητρικές τους εταιρείες από την παρακράτηση φόρου στην πηγή και καταργεί τη διπλή φορολόγηση αυτών των εισοδημάτων σε επίπεδο μητρικής εταιρείας. |
|
(2) |
Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι δεν γίνεται κατάχρηση της οδηγίας 2011/96/ΕΕ από τους φορολογουμένους που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της. |
|
(3) |
Ορισμένα κράτη μέλη εφαρμόζουν εθνικές διατάξεις ή διατάξεις βασισμένες σε διεθνείς συμφωνίες προς αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φορολογικής απάτης ή των καταχρηστικών πρακτικών κατά γενικό ή ειδικό τρόπο. |
|
(4) |
Εντούτοις, οι εν λόγω διατάξεις μπορεί να έχουν διαφορετική βαρύτητα και, σε κάθε περίπτωση, είναι διαμορφωμένες έτσι ώστε να απηχούν τις ιδιαιτερότητες του φορολογικού συστήματος κάθε κράτους μέλους. Επιπλέον, ορισμένα κράτη μέλη δεν διαθέτουν καμία εθνική διάταξη ή διάταξη βασισμένη σε διεθνείς συμφωνίες για την αποτροπή των καταχρήσεων. |
|
(5) |
Ως εκ τούτου, η εισαγωγή κοινού ελάχιστου αντικαταχρηστικού κανόνα στην οδηγία 2011/96/ΕΕ θα συνέβαλε σημαντικά στην αποτροπή των καταχρήσεων της εν λόγω οδηγίας και στη διασφάλιση μεγαλύτερης συνέπειας στην εφαρμογή της σε διαφορετικά κράτη μέλη. |
|
(6) |
Η εφαρμογή αντικαταχρηστικών κανόνων θα πρέπει να είναι αναλογική και να εξυπηρετεί ειδικά την αντιμετώπιση ρύθμισης ή σειράς ρυθμίσεων που δεν είναι γνήσιες, που δεν απηχούν δηλαδή την οικονομική πραγματικότητα. |
|
(7) |
Προς τον σκοπό αυτόν, όταν εκτιμάται κατά πόσον μια ρύθμιση ή σειρά ρυθμίσεων είναι καταχρηστική, οι φορολογικές υπηρεσίες των κρατών μελών θα πρέπει να προβαίνουν σε αντικειμενική ανάλυση όλων των σχετικών γεγονότων και συνθηκών. |
|
(8) |
Ενώ τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν την αντικαταχρηστική ρήτρα για την αντιμετώπιση ρυθμίσεων οι οποίες είναι καθ' ολοκληρία μη γνήσιες, ενδέχεται να υπάρξουν επίσης περιπτώσεις κατά τις οποίες μεμονωμένα στάδια ή τμήματα μιας ρύθμισης είναι από μόνα τους μη γνήσια. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν την αντικαταχρηστική ρήτρα και προς αντιμετώπιση των εν λόγω συγκεκριμένων σταδίων ή τμημάτων, χωρίς να θίγονται τα υπόλοιπα γνήσια στάδια ή τμήματα της ρύθμισης. Τούτο θα μεγιστοποιούσε την αποτελεσματικότητα της αντικαταχρηστικής ρήτρας, διαφυλασσόμενης, παράλληλα, της αναλογικότητάς της. Η «προσέγγιση στον βαθμό που» μπορεί να είναι αποτελεσματική σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι σχετικές οντότητες, από μόνες τους, είναι γνήσιες αλλά, για παράδειγμα, οι μετοχές στις οποίες βασίζεται η διανομή κερδών δεν αποδίδονται με γνήσιο τρόπο σε φορολογούμενο που είναι εγκατεστημένος σε κράτος μέλος, δηλαδή εάν η ρύθμιση με βάση τη νομική της μορφή μεταβιβάζει την κυριότητα των μετοχών αλλά τα χαρακτηριστικά της δεν απηχούν την οικονομική πραγματικότητα. |
|
(9) |
Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει με κανένα τρόπο τη δυνατότητα των κρατών μελών να εφαρμόζουν τις εθνικές τους διατάξεις ή τις βασισμένες σε διεθνείς συμφωνίες διατάξεις τους που αποσκοπούν στην αποτροπή της φοροδιαφυγής, της φορολογικής απάτης ή των καταχρήσεων. |
|
(10) |
Επομένως, η οδηγία 2011/96/ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως, |
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:
Άρθρο 1
Στην οδηγία 2011/96/ΕΕ, το άρθρο 1 παράγραφος 2 αντικαθίσταται από τις ακόλουθες παραγράφους:
«2. Τα κράτη μέλη δεν παρέχουν τα οφέλη της παρούσας οδηγίας σε ρύθμιση ή σειρά ρυθμίσεων οι οποίες, έχοντας τεθεί σε εφαρμογή με κύριο σκοπό ή έναν από τους κύριους σκοπούς την απόκτηση φορολογικού πλεονεκτήματος που παρακωλύει το αντικείμενο ή τον σκοπό της παρούσας οδηγίας, δεν είναι γνήσιες ως προς όλα τα σχετικά γεγονότα και τις συνθήκες.
Μια ρύθμιση μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από ένα στάδια ή μέρη.
3. Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, μια ρύθμιση ή σειρά ρυθμίσεων θεωρείται μη γνήσια στον βαθμό που δεν τίθεται σε εφαρμογή για βάσιμους εμπορικούς λόγους που απηχούν την οικονομική πραγματικότητα.
4. Η παρούσα οδηγία δεν εμποδίζει την εφαρμογή εθνικών διατάξεων ή βασισμένων σε διεθνείς συμφωνίες διατάξεων που είναι αναγκαίες για την αποτροπή της φοροδιαφυγής, της φορολογικής απάτης ή των καταχρήσεων.»
Άρθρο 2
1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2015. Κοινοποιούν πάραυτα στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.
Οι εν λόγω διατάξεις, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από αυτήν την αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη.
2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των βασικών διατάξεων του εθνικού δικαίου που θεσπίζουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 3
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 4
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
Βρυξέλλες, 27 Ιανουαρίου 2015.
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
J. REIRS
