Αθήνα, 27.02.2018
Αριθμ. Πρωτ.: 2427 ΕΞ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΩΝ Ν.Π.Δ.Δ.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΣΛΟΤ)

ΣΛΟΤ 2427/2018

ΘΕΜΑ : Μελέτες Πυρασφάλειας και Έκδοση Πιστοποιητικών

ΕΡΩΤΗΜΑ

Η Τράπεζά μας, αναθέτει σε συνεργαζόμενους μηχανικούς, την σύνταξη «ΜΕΛΕΤΩΝ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ-ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» καθώς και την έκδοση των αντίστοιχων «ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ».

Η τιμολόγηση από τον συνεργαζόμενο μηχανικό αφορά αποκλειστικά την μελέτη και την έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού, το οποίο έχει συγκεκριμένη διάρκεια ισχύος, με μέγιστη τα 5 έτη.

Δεν τιμολογούνται οι εργασίες που πιθανόν να παρεμβληθούν μεταξύ της μελέτης και της έκδοσης του πιστοποιητικού.

Αναφορικά με τον ορθό λογιστικό χειρισμό, τα ερωτήματα μας είναι τα εξής:

Α) Το κόστος της μελέτης και του αντίστοιχου πιστοποιητικού πρέπει να βαρύνει τις δαπάνες ή μπορεί να βαρύνει και τα πάγια και να αποσβένεται παράλληλα;

Β) Αν βαρύνει τα πάγια, σε ποιο λογαριασμό είναι λογιστικά ορθό να καταχωρηθεί, με δεδομένη τη μέγιστη διάρκεια ισχύος (5ετία) του σχετικού πιστοποιητικού πυροπροστασίας;

Γ) Υπάρχει διαφοροποίηση όταν το κτίριο για το οποίο γίνεται η μελέτη, είναι ιδιόκτητο ή μισθωμένο;

Μέχρι σήμερα οι χρεώσεις για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, γίνονται στο λογαριασμό 61* Αμοιβές και έξοδα τρίτων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σύμφωνα με το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 38 «Άυλα στοιχεία», ως άυλο περιουσιακό στοιχείο ορίζεται: «ένα αναγνωρίσιμο μη χρηματικό περιουσιακό στοιχείο, χωρίς φυσική υπόσταση». Παρεμφερής ορισμός υπάρχει και στο άρθρο 18 του Ν. 4308/2014, για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (βλέπε στο Παράρτημα του νόμου: «Ορισμοί»).

Στην απάντησή μας επικεντρωθήκαμε στο αν η δαπάνη που αφορά στην σύνταξη «Μελετών Πυροπροστασίας-Πυρασφάλειας» καθώς και στην έκδοση των αντίστοιχων «πιστοποιητικών», εμπίπτει στην έννοια του άυλου περιουσιακού στοιχείου, ή στην έννοια της δαπάνης βελτίωσης του παγίου, ή στην έννοια της δαπάνης ανάπτυξης.

Από τις πληροφορίες του ερωτήματος, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η δαπάνη της ως άνω μελέτης που αναφέρετε στο ερώτημά σας, αποτελεί μία υποχρέωση της εταιρείας που επαναλαμβάνεται κάθε πέντε έτη.

Ωστόσο, από την δαπάνη αυτή δεν φαίνεται να υπάρχουν μελλοντικά οικονομικά οφέλη για την εταιρεία, ούτε να αυξάνεται η επίδοση κάποιου παγίου, δεδομένου ότι έχει, κατά την γνώμη μας, καθαρά προληπτικό και όχι βελτιωτικό ή αναπτυξιακό χαρακτήρα. Συνεπώς, σύμφωνα με τα ανωτέρω, αλλά και τον παραπάνω ορισμό του Διεθνούς Λογιστικού Προτύπου 38, η δαπάνη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως άυλο πάγιο περιουσιακό στοιχείο.

Επομένως, η εν λόγω δαπάνη θα πρέπει να επιβαρύνει τα αποτελέσματα, ως λειτουργικό έξοδο.

Η παρακολούθηση σε συγκεκριμένο λογαριασμό δαπανών αποτελεί επιλογή της επιχείρησης.

 

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΛΟΤ

ΤΑ ΜΕΛΗ