ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή εκθέσεων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών (μεθοδολογία σχετικά με την υποβολή εκθέσεων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών) (2017/ C 215/01)

Ευρετήριο

1 Εισαγωγή
2 Σκοπός
3 Βασικές αρχές
3.1 Δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών
3.2 Ορθή, ισορροπημένη και κατανοητή
3.3 Ολοκληρωμένη αλλά περιεκτική
3.4 Στρατηγική και μελλοντοστραφής
3.5 Με γνώμονα τους ενδιαφερόμενους φορείς
3.6 Συνεπής και συνεκτική
4 Περιεχόμενο
4.1 Επιχειρηματικό μοντέλο
4.2 Πολιτικές και δέουσα επιμέλεια
4.3 Αποτελέσματα
4.4 Οι κυριότεροι κίνδυνοι και η διαχείρισή τους
4.5 Βασικοί δείκτες επιδόσεων
4.6 Θεματικές πτυχές
5 Πλαίσια υποβολής εκθέσεων
6 Δημοσιοποίηση στοιχείων σχετικά με την πολυμορφία του διοικητικού συμβουλίου

1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η οδηγία 2014/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) για τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών και πληροφοριών για την πολυμορφία από ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους («η οδηγία») τέθηκε σε ισχύ στις 6 Δεκεμβρίου 2014. Η εν λόγω οδηγία τροποποιεί την οδηγία 2013/34/EE (2) σχετικά με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και συναφείς εκθέσεις επιχειρήσεων ορισμένων μορφών. Οι εταιρείες τις οποίες αφορά η οδηγία θα αρχίσουν να την εφαρμόζουν από το 2018, για τις πληροφορίες που αφορούν το οικονομικό έτος 2017.

Αναμένεται ότι η ενίσχυση της διαφάνειας θα επιτρέψει στις εταιρείες (3) να αποκτήσουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και να παρουσιάζουν καλύτερες επιδόσεις, τόσο από χρηματοοικονομικής όσο και από μη χρηματοοικονομικής πλευράς. Προϊόντος του χρόνου, αυτό θα οδηγήσει σε ισχυρότερη ανάπτυξη και απασχόληση, καθώς και στην αύξηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων, συμπεριλαμβανομένων των επενδυτών και των καταναλωτών. Η διαφάνεια ως προς τη διαχείριση των επιχειρήσεων συνδέεται επίσης με περισσότερο μακροπρόθεσμες επενδύσεις.

Οι απαιτήσεις δημοσιοποίησης μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών ισχύουν για ορισμένες μεγάλες εταιρείες που απασχολούν περισσότερους από 500 εργαζόμενους, δεδομένου ότι το κόστος της υποχρέωσης εφαρμογής τους από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα υπερέβαινε ενδεχομένως τα αντίστοιχα οφέλη. Χάρη στην προσέγγιση αυτή, ο διοικητικός φόρτος διατηρείται στο ελάχιστο. Οι εταιρείες οφείλουν να δημοσιοποιούν συναφείς, χρήσιμες πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων τους, και όχι να υποβάλλουν εξαντλητικές, λεπτομερείς εκθέσεις. Επιπλέον, οι πληροφορίες μπορούν να παρέχονται σε επίπεδο ομίλου και όχι από κάθε επιμέρους συνδεδεμένη επιχείρηση του ομίλου χωριστά. Η οδηγία παρέχει επίσης στις εταιρείες σημαντική ευελιξία ώστε να δημοσιοποιούν συναφείς πληροφορίες με τον πλέον χρήσιμο κατά την κρίση τους τρόπο, μεταξύ άλλων σε χωριστή έκθεση. Οι εταιρείες μπορούν να βασίζονται σε διεθνή πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην ΕΕ ή εθνικά πλαίσια.

Η δημοσιοποίηση κατάλληλων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών αποτελεί βασικό στοιχείο για τη διευκόλυνση της βιώσιμης χρηματοδότησης. Στις 28 Οκτωβρίου 2016, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να συγκροτήσει ομάδα εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου για τη βιώσιμη χρηματοδότηση. Η εν λόγω απόφαση βασίζεται στον στόχο της Επιτροπής να αναπτύξει μια γενική και ολοκληρωμένη στρατηγική της ΕΕ για τη βιώσιμη χρηματοδότηση στο πλαίσιο της Ένωσης Κεφαλαιαγορών. Η ομάδα αναμένεται να υποβάλει στην Επιτροπή σειρά συστάσεων έως το τέλος του 2017.

Οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και η συμφωνία του Παρισιού

Ανταποκρινόμενη στο παγκόσμιο θεματολόγιο 2030 που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2015, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε στις 22 Νοεμβρίου 2016 την ανακοίνωσή της με τίτλο «Επόμενα βήματα για ένα βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον» (4). Οι απαιτήσεις δημοσιοποίησης που απορρέουν από την οδηγία συμβάλλουν σημαντικά στην υλοποίηση των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης, για παράδειγμα, στην υλοποίηση του στόχου 12 για τη διασφάλιση προτύπων βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής (5) και του στόχου 5 για επίτευξη της ισότητας των φύλων και τη χειραφέτηση όλων των γυναικών και κοριτσιών (6).

Οι απαιτήσεις αυτές συμβάλλουν επίσης στην εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα, δεδομένου κυρίως ότι η ενίσχυση της διαφάνειας αναμένεται να οδηγήσει σε χρηματοοικονομικές ροές που θα συνάδουν περισσότερο με την πορεία προς τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή ανάπτυξη.

Το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας

Κατόπιν αιτήματος των υπουργών Οικονομικών και των διοικητών των κεντρικών τραπεζών της G-20, τον Δεκέμβριο του 2015 το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΣΧΣ) συγκρότησε ειδική ομάδα υπό την καθοδήγηση του κλάδου, η οποία ανέλαβε να καταρτίσει συστάσεις σχετικά με την προαιρετική δημοσιοποίηση πληροφοριών όσον αφορά τους χρηματοοικονομικούς κινδύνους που συνδέονται με το κλίμα. Το έργο αυτό συμπληρώνει τις εργασίες της ομάδας μελέτης της G-20 για την πράσινη χρηματοδότηση.

Το έργο της ειδικής ομάδας παρακολουθείται στενά και λαμβάνεται υπόψη, στο μέτρο του δυνατού, στις παρούσες κατευθυντήριες γραμμές (7). Σε γενικές γραμμές, οι συστάσεις της ειδικής ομάδας αφορούν τομείς που προσδιορίζονται ήδη στην οδηγία, όπως η διακυβέρνηση, η στρατηγική, η διαχείριση κινδύνων και οι δείκτες μέτρησης.

Οι μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές

Το άρθρο 2 της οδηγίας αναφέρει τον «οδηγό για την υποβολή εκθέσεων» και ορίζει ότι «η Επιτροπή εκπονεί μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη μεθοδολογία της υποβολής εκθέσεων για μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων μη χρηματοοικονομικών βασικών δεικτών επιδόσεων, γενικών και τομεακών, προκειμένου να διευκολυνθεί η συναφής, χρήσιμη και συγκρίσιμη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών εκ μέρους των επιχειρήσεων. [...]»

Στην αιτιολογική σκέψη 17 της οδηγίας αναφέρεται ότι, κατά την εκπόνηση των μη δεσμευτικών κατευθυντήριων γραμμών, «η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις τρέχουσες βέλτιστες πρακτικές, τις διεθνείς εξελίξεις και τα αποτελέσματα των σχετικών πρωτοβουλιών της Ένωσης».

Ανεξάρτητα από τα προαναφερόμενα, οι εταιρείες δύνανται να επιλέγουν τη χρήση ευρέως αποδεκτών και υψηλής ποιότητας πλαισίων υποβολής εκθέσεων, με τα οποία μπορούν να συμμορφώνονται πλήρως ή μερικώς.

Μπορούν να βασίζονται σε διεθνή πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην ΕΕ ή εθνικά πλαίσια και, στην περίπτωση αυτή, να διευκρινίζουν το πλαίσιο ή τα πλαίσια που χρησιμοποιούν.

Η Επιτροπή ενθαρρύνει τις εταιρείες να επωφελούνται από την ευελιξία που παρέχει η οδηγία κατά τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών. Σκοπός των κατευθυντήριων γραμμών δεν είναι να εμποδίσουν την καινοτομία όσον αφορά τις πρακτικές υποβολής εκθέσεων.

Δημόσια διαβούλευση (8)

Η Επιτροπή έχει διοργανώσει εκτενείς δημόσιες διαβουλεύσεις, μεταξύ των οποίων και μια ευρεία, διαδικτυακή δημόσια διαβούλευση. Η διαδικασία διαβούλευσης περιλάμβανε επίσης συνεντεύξεις εμπειρογνωμόνων, εργαστήρια με τη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων φορέων και διαβούλευση με την προαναφερόμενη ομάδα εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου για βιώσιμα οικονομικά.

Εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην ΕΕ και διεθνή πλαίσια

Κατά την εκπόνηση των κατευθυντήριων γραμμών, η Επιτροπή εξέτασε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην ΕΕ και διεθνή πλαίσια. Οι κατευθυντήριες γραμμές βασίζονται εν πολλοίς στην καθοδήγηση και τις γνώσεις των οργανισμών που έχουν δημιουργήσει τα εν λόγω πλαίσια. Ειδικότερα, οι αρχές και το περιεχόμενο που περιγράφονται στον παρόν έγγραφο βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε πλαίσια όπως τα ακόλουθα:
— το πλαίσιο CDP (πρώην Carbon Disclosure Project),
— το Climate Disclosure Standards Board (συμβούλιο προτύπων για τη δημοσιοποίηση στοιχείων για την κλιματική αλλαγή),
— οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τη δέουσα επιμέλεια όσον αφορά την υπεύθυνη διαχείριση των αλυσίδων εφοδιασμού ορυκτών από περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις και περιοχές υψηλού κινδύνου (Due Diligence Guidance for Responsible Supply Chains from Conflict-Affected and High-Risk areas) και τα συμπληρώματά τους,
— το σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) και τα συναφή τομεακά έγγραφα αναφοράς,
— οι βασικοί δείκτες επιδόσεων της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εταιρειών Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (European Federation of Financial Analysts Societies) για το περιβάλλον, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση, έγγραφο κατευθυντήριων γραμμών για την ενσωμάτωση του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και της διακυβέρνησης στη χρηματοοικονομική ανάλυση και την εταιρική αποτίμηση (KPIs for Environmental, Social, Governance (ESG), a Guideline for the Integration of ESG into Financial Analysis and Corporate Valuation),
— η πρωτοβουλία υποβολής εκθέσεων απολογισμού σε παγκόσμιο επίπεδο (Global Reporting Initiative),
— οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις υπεύθυνες γεωργικές αλυσίδες εφοδιασμού των FAO-ΟΟΣΑ (Guidance for Responsible Agricultural Supply Chains),
— οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή στρατηγικών εκθέσεων (Guidance on the Strategic Report) του Συμβουλίου Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης του Ηνωμένου Βασιλείου,
— οι κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις (Guidelines for Multinational Enterprises),
— οι κατευθυντήριες αρχές του πλαισίου χρηματοοικονομικής πληροφόρησης (Guiding Principles Reporting Framework) σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα,
— το πρότυπο ISO 26000 του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης,
— το διεθνές ενοποιημένο πλαίσιο χρηματοοικονομικής πληροφόρησης,
— οι πρότυπες οδηγίες σχετικά με την υποβολή στοιχείων για το περιβάλλον, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση στους επενδυτές (Model Guidance on reporting ESG information to investors) της πρωτοβουλίας των Ηνωμένων Εθνών με θέμα τα αειφόρα χρηματιστήρια (Sustainable Stock Exchanges Initiative),
— το πρωτόκολλο σχετικά με το φυσικό κεφάλαιο (Natural Capital Protocol),
— οι οδηγοί σχετικά με το περιβαλλοντικό αποτύπωμα προϊόντων και οργανισμών,
— ο οργανισμός λογιστικών προτύπων για τη βιωσιμότητα (Sustainability Accounting Standards Board),
— ο κώδικας βιωσιμότητας του γερμανικού συμβουλίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη,
— η τριμερής δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική (Tripartite Declaration of principles concerning multinational enterprises and social policy),
— το παγκόσμιο σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ),
— οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, ψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου 2015 με τίτλο «Να αλλάξουμε τον κόσμο μας: το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη 2030»,
— οι κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα (Guiding Principles on Business and Human Rights) για την εφαρμογή του πλαισίου του ΟΗΕ «Προστασία, σεβασμός και επανόρθωση».

Σημαντική υπενθύμιση

Το παρόν έγγραφο συντάχθηκε δυνάμει του άρθρου 2 της οδηγίας 2014/95/ΕΕ, με σκοπό την παροχή συνδρομής στις οικείες εταιρείες για τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών κατά τρόπο συναφή, χρήσιμο, συνεπή και περισσότερο συγκρίσιμο. Η παρούσα ανακοίνωση παρέχει μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές και δεν δημιουργεί νέες νομικές υποχρεώσεις. Στον βαθμό που η παρούσα ανακοίνωση ενδέχεται να ερμηνεύει την οδηγία 2014/95/ΕΕ, η θέση της Επιτροπής δεν θίγει τυχόν ερμηνεία της εν λόγω οδηγίας που ενδέχεται να εκδοθεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εταιρείες που χρησιμοποιούν τις παρούσες κατευθυντήριες γραμμές μπορούν επίσης να βασίζονται σε διεθνή πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην ΕΕ ή εθνικά πλαίσια. Το παρόν έγγραφο δεν συνιστά τεχνικό πρότυπο, και ούτε οι συντάκτες μη χρηματοοικονομικών καταστάσεων ούτε οποιοδήποτε μέρος, είτε ενεργεί εξ ονόματος συντάκτη είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, θα πρέπει να ισχυρίζονται ότι οι μη χρηματοοικονομικές καταστάσεις συνάδουν με το παρόν έγγραφο.

2 ΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών είναι η παροχή συνδρομής στις εταιρείες για τη δημοσιοποίηση υψηλής ποιότητας, συναφών, χρήσιμων, συνεπών και περισσότερο συγκρίσιμων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών (που αφορούν το περιβάλλον, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση) κατά τρόπο που ενισχύει την ανθεκτική και βιώσιμη ανάπτυξη και απασχόληση και εξασφαλίζει διαφάνεια για τους ενδιαφερόμενους φορείς. Οι παρούσες μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές προτείνονται στο πλαίσιο των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων που προβλέπονται στην οδηγία. Σκοπός τους είναι να παράσχουν συνδρομή στις εταιρείες για την κατάρτιση συναφών, χρήσιμων και περιεκτικών μη χρηματοοικονομικών καταστάσεων σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας. Έχουν καταβληθεί σημαντικές προσπάθειες ώστε να αποφευχθεί ο αδικαιολόγητος διοικητικός φόρτος, η δημοσιοποίηση στερεότυπων πληροφοριών ή η άνευ ουσίας εφαρμογή μιας γραφειοκρατικής διαδικασίας.

Οι παρούσες μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές δίνουν έμφαση στις συναφείς, χρήσιμες και συγκρίσιμες μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες σύμφωνα με το άρθρο 2 της οδηγίας 2014/95/ΕΕ σχετικά με τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών και πληροφοριών για την πολυμορφία από ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους.

Οι παρούσες κατευθύνσεις απευθύνονται στις εταιρείες οι οποίες υποχρεούνται να δημοσιοποιούν, σύμφωνα με την οδηγία, μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες στην οικεία έκθεση διαχείρισης. Ωστόσο, οι μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως βέλτιστη πρακτική για όλες τις εταιρείες που δημοσιοποιούν μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων άλλων εταιρειών που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκπόνησε τις παρούσες κατευθυντήριες γραμμές με σκοπό την ανάπτυξη μιας μεθοδολογίας βάσει αρχών, η οποία θα έχει εφαρμογή στις εταιρείες όλων των οικονομικών τομέων και θα τις συνδράμει στη δημοσιοποίηση συναφών, χρήσιμων και συγκρίσιμων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις βέλτιστες πρακτικές, τις συναφείς εξελίξεις και τα αποτελέσματα σχετικών πρωτοβουλιών, τόσο εντός της ΕΕ όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές εντάσσονται στο πλαίσιο της έκθεσης διαχείρισης. Ωστόσο, προβλέπεται η δυνατότητα εναλλακτικής παρουσίασης των μη χρηματοοικονομικών καταστάσεων βάσει του άρθρου 1 της οδηγίας.

Σκοπός είναι η παροχή ισορροπημένης και ευέλικτης καθοδήγησης σχετικά με την υποβολή μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών κατά τρόπο ώστε να διευκολύνεται η συνεπής και συνεκτική δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών από τις εταιρείες. Στο μέτρο του δυνατού, οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει να συμβάλλουν στην εξασφάλιση της συγκρισιμότητας μεταξύ εταιρειών και τομέων.
Η προσέγγιση αυτή αναγνωρίζει την ευρεία πολυμορφία των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων και τομέων, καθώς και των περιστάσεων τις οποίες πρέπει να αποτυπώνουν οι εταιρείες στις εκθέσεις που υποβάλλουν. 'Έχουν καταβληθεί σημαντικές προσπάθειες ώστε να αποφευχθεί η υιοθέτηση μιας προσέγγισης ενιαίας αντιμετώπισης και η χρήση μιας υπερβολικά κανονιστικής μεθοδολογίας.
Οι κατευθυντήριες γραμμές αναγνωρίζουν τη σημασία των δεσμών και των αλληλεπιδράσεων των πληροφοριών (συνδεσιμότητα), είτε μεταξύ διαφόρων πτυχών των μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών είτε μεταξύ των χρηματοοικονομικών και των μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών.

3 ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

3.1 Δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι οι οικείες εταιρείες:
«[...] περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισης μια μη χρηματοοικονομική κατάσταση που περιέχει πληροφορίες, στον βαθμό που απαιτείται για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της [...]»
Η ουσιαστικότητα ή σημαντικότητα αποτελεί έννοια που χρησιμοποιείται ήδη ευρέως από τους συντάκτες, τους ελεγκτές και τους χρήστες χρηματοοικονομικών πληροφοριών. Η βαθιά κατανόηση εκ μέρους μιας εταιρείας των βασικών επιμέρους στοιχείων της αξιακής αλυσίδας της συντελεί στον προσδιορισμό βασικών ζητημάτων και στη αξιολόγηση των πληροφοριών που μπορούν να χαρακτηριστούν σημαντικές.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 σημείο 16 της λογιστικής οδηγίας (2013/34/ΕΕ) ο όρος «σημαντικές πληροφορίες» χρησιμοποιείται «προκειμένου για πληροφορίες, όταν η παράλειψη ή η ανακριβής παράθεσή τους θα μπορούσε ευλόγως να επηρεάσει τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι χρήστες βάσει των οικονομικών καταστάσεων της επιχείρησης. Η βαρύτης κάθε στοιχείου εκτιμάται στο πλαίσιο άλλων παρόμοιων στοιχείων».
Η οδηγία εισάγει ένα νέο στοιχείο το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση της σημαντικότητας των μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών, αναφερόμενη στην παροχή πληροφοριών «στον βαθμό που απαιτείται για την κατανόηση [...] του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της (εταιρείας)» (9).
Σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 8 της οδηγίας «οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να παρέχουν επαρκείς πληροφορίες σχετικά με θέματα που ξεχωρίζουν ως τα πλέον πιθανά να προκαλέσουν τους κυριότερους κινδύνους με σοβαρές επιπτώσεις, μαζί με εκείνους που έχουν ήδη προκληθεί (10) [...]».

Οι επιπτώσεις της δραστηριότητας μιας εταιρείας αποτελούν σημαντική παράμετρο κατά τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών. Οι επιπτώσεις ενδέχεται να είναι θετικές ή αρνητικές. Η δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών θα πρέπει να καλύπτει τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές επιπτώσεις με σαφή και ισορροπημένο τρόπο. Στη μη χρηματοοικονομική κατάσταση αναμένεται να αποδίδεται η πραγματική εικόνα των πληροφοριών που χρειάζονται οι σχετικοί ενδιαφερόμενοι φορείς.

Οι σημαντικές πληροφορίες πρέπει να αξιολογούνται εντός συγκεκριμένου πλαισίου, διότι οι πληροφορίες που θεωρούνται σημαντικές σε ένα δεδομένο πλαίσιο είναι πιθανό να μην θεωρούνται σημαντικές σε κάποιο άλλο. Τα ζητήματα που εξετάζονται προκειμένου να συμπεριληφθούν στη μη χρηματοοικονομική κατάσταση συνδέονται με τις ιδιαιτερότητες της εταιρείας, λαμβανομένων υπόψη συγκεκριμένων καταστάσεων και τομεακών παραμέτρων. Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένο κλάδο είναι πιθανό να βρίσκονται αντιμέτωπες με τις ίδιες προκλήσεις όσον αφορά το περιβάλλον, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση, για παράδειγμα λόγω των πόρων στους οποίους βασίζονται ενδεχομένως για την παραγωγή των αγαθών και των υπηρεσιών τους ή λόγω των επιπτώσεων που ενδέχεται να έχουν στον άνθρωπο, την κοινωνία και το περιβάλλον. Ως εκ τούτου, μπορεί να είναι σκόπιμη η απευθείας σύγκριση συναφών μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών που δημοσιοποιούνται μεταξύ εταιρειών του ίδιου κλάδου.

Οι εταιρείες δύνανται να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με ευρύ φάσμα δυνητικών ζητημάτων. Μια εταιρεία εκτιμά τη σημαντικότητα των πληροφοριών βασιζόμενη στην ανάλυση που εκπονεί ως προς το πόσο σημαντικές είναι οι εν λόγω πληροφορίες για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπού της. Κατά την εκτίμηση της σημαντικότητας θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες (11).

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια τράπεζα μπορεί να θεωρεί ότι η κατανάλωση ύδατος στα γραφεία και τα υποκαταστήματά της δεν αποτελεί σημαντικό ζήτημα που πρέπει να περιλαμβάνεται στην οικεία έκθεση διαχείρισης. Αντιθέτως, η τράπεζα ενδέχεται να κρίνει ότι οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των έργων που χρηματοδοτεί και ο ρόλος της όσον αφορά την υποστήριξη της πραγματικής οικονομίας μιας πόλης, μιας περιφέρειας ή μιας χώρας αποτελούν σημαντική πληροφορία.

Κατά την εκτίμηση της βαρύτητας των πληροφοριών μπορούν να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες, μεταξύ των οποίων
οι ακόλουθοι:
— Επιχειρηματικό μοντέλο, στρατηγική και κυριότεροι κίνδυνοι: οι στόχοι, οι στρατηγικές, η προσέγγιση και τα συστήματα διαχείρισης, οι αξίες, τα υλικά και άυλα περιουσιακά στοιχεία, η αξιακή αλυσίδα και οι κυριότεροι κίνδυνοι μιας εταιρείας αποτελούν συναφείς παραμέτρους.
— Κυριότερα τομεακά ζητήματα: παρόμοια ζητήματα ενδέχεται να είναι σημαντικά για εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον ίδιο τομέα ή μοιράζονται κοινές αλυσίδες εφοδιασμού. Θέματα που έχουν ήδη προσδιοριστεί από ανταγωνιστές, πελάτες ή προμηθευτές μιας εταιρείας είναι πιθανό να είναι συναφή για την εταιρεία αυτή (12).
— Συμφέροντα και προσδοκίες των σχετικών ενδιαφερόμενων φορέων: αναμένεται από τις εταιρείες να συνεργάζονται με τους σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς και να επιδιώκουν την επαρκή κατανόηση των συμφερόντων και των ανησυχιών τους.
— Επιπτώσεις των δραστηριοτήτων: αναμένεται από τις εταιρείες να εξετάζουν την πραγματική και τη δυνητική σοβαρότητα και συχνότητα των επιπτώσεων. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι επιπτώσεις των οικείων προϊόντων, υπηρεσιών και επιχειρηματικών σχέσεων (συμπεριλαμβανομένων πτυχών της αλυσίδας εφοδιασμού).
— Δημόσια πολιτική και κανονιστικοί συντελεστές: οι δημόσιες πολιτικές και οι κανονιστικές ρυθμίσεις ενδέχεται να έχουν αντίκτυπο στις συγκεκριμένες περιστάσεις μιας εταιρείας, και μπορεί επίσης να επηρεάζουν τη σημαντικότητα.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να θεωρεί ότι οι επιπτώσεις μέσω των προηγούμενων σταδίων της εφοδιαστικής της αλυσίδας αποτελούν συναφή και σημαντικά ζητήματα και να υποβάλλει σχετικά στοιχεία. Οι επιπτώσεις μπορούν να είναι άμεσες ή έμμεσες. Για παράδειγμα, μια εταιρεία που παράγει μεταλλικό νερό μπορεί να εξετάζει ειδικά μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία των υδατικών πόρων στους οποίους βασίζεται.

Οι εταιρείες μπορούν να αναλύουν τις ρυθμίσεις και τις διαδικασίες διακυβέρνησης που χρησιμοποιούν για τη διενέργεια της εκτίμησης της σημαντικότητας (13).

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία που έχει επιπτώσεις στις μεταβολές της χρήσης γης και του οικοσυστήματος (για παράδειγμα αποψίλωση), άμεσα ή μέσω της αλυσίδας εφοδιασμού της, μπορεί να θεωρήσει σκόπιμη τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με τη δέουσα επιμέλεια που εφαρμόζει.

Οι εκτιμήσεις της σημαντικότητας θα πρέπει να υποβάλλονται σε επανεξέταση ανά τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να διασφαλίζεται ότι τα θέματα για τα οποία υποβάλλονται στοιχεία εξακολουθούν να είναι σημαντικά. Η επανεξέταση θα πρέπει να διενεργείται συχνότερα στις εταιρείες και στους τομείς που χαρακτηρίζονται από υψηλότερο βαθμό δυναμισμού και καινοτομίας ή στις εταιρείες που μεταβάλλουν και προσαρμόζουν τα επιχειρηματικά μοντέλα ή τις πολιτικές τους, μεταξύ άλλων όσον αφορά και τη δέουσα επιμέλεια. Ωστόσο, μπορεί να διενεργείται με μικρότερη συχνότητα σε σταθερότερες περιστάσεις.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια επιχείρηση που συμμετέχει στις αλυσίδες εφοδιασμού ορυκτών που προέρχονται από περιοχές συγκρούσεων και υψηλού κινδύνου μπορεί να θεωρήσει σκόπιμη τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με τη δέουσα επιμέλεια που εφαρμόζει προκειμένου να διασφαλίζει ότι σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι δεν συμβάλλει σε συγκρούσεις.

3.2 Ορθή, ισορροπημένη και κατανοητή

Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση θα πρέπει να παρέχει ορθή εκτίμηση των ευνοϊκών και μη ευνοϊκών πτυχών, ενώ οι πληροφορίες θα πρέπει να αξιολογούνται και να παρουσιάζονται με αμερόληπτο τρόπο.

Στη μη χρηματοοικονομική κατάσταση θα πρέπει να εξετάζονται όλες οι διαθέσιμες και αξιόπιστες εισροές, λαμβανομένων υπόψη των αναγκών πληροφόρησης των σχετικών ενδιαφερόμενων φορέων. Οι χρήστες των πληροφοριών δεν θα πρέπει να παραπλανώνται από ουσιώδεις ανακρίβειες, με την παράλειψη σημαντικών πληροφοριών ή τη δημοσιοποίηση μη σημαντικών πληροφοριών.

Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση θα πρέπει να κάνει σαφή διάκριση μεταξύ των γεγονότων και των απόψεων ή των ερμηνειών.

Η εξασφάλιση ορθότερων και ακριβέστερων πληροφοριών είναι εφικτή με τους ακόλουθους ενδεικτικούς τρόπους:
— κατάλληλες ρυθμίσεις εταιρικής διακυβέρνησης (για παράδειγμα, ανάθεση σε ορισμένα ανεξάρτητα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή σε επιτροπή του διοικητικού συμβουλίου αρμοδιοτήτων επί θεμάτων βιωσιμότητας και/ή διαφάνειας),
— ισχυρά και αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία, συστήματα εσωτερικού ελέγχου και υποβολής εκθέσεων,
— αποτελεσματική συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους φορείς, και
— ανεξάρτητες υπηρεσίες εξωτερικής εξακρίβωσης.

Οι πληροφορίες μπορούν επίσης να γίνουν περισσότερο κατανοητές με τη χρήση απλής γλώσσας και συνεπούς ορολογίας, την αποφυγή στερεότυπων πληροφοριών και, εάν απαιτείται, με την παροχή ορισμών για τεχνικούς όρους.

Οι σημαντικές πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται με κατάλληλο πλαίσιο ώστε να διευκολύνεται η κατανόησή τους. Η παρουσίαση των επιδόσεων μιας εταιρείας μπορεί να πραγματοποιείται, για παράδειγμα, μέσω αναφοράς στις στρατηγικές και τους ευρύτερους στόχους της. Αναμένεται από τις εταιρείες να περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο τα μη χρηματοοικονομικά ζητήματα συνδέονται με τη μακροπρόθεσμη στρατηγική τους, τους κυριότερους κινδύνους και τις πολιτικές τους.

Μια εταιρεία θα πρέπει να διευκρινίζει το πεδίο εφαρμογής και τα όρια των πληροφοριών που δημοσιοποιεί, ιδιαίτερα όταν ορισμένες πληροφορίες αφορούν μόνον ένα ή περισσότερα τμήματά της ή αποκλείουν συγκεκριμένα τμήματα.

Η κατανοησιμότητα μπορεί επίσης να βελτιωθεί με την επεξήγηση των βασικών εσωτερικών παραμέτρων των πληροφοριών που δημοσιοποιούνται, όπως οι μέθοδοι μέτρησης, οι υποκείμενες παραδοχές και οι πηγές.

Σκοπός της μη χρηματοοικονομικής κατάστασης δεν είναι απλώς και μόνο η παροχή καταλόγων βασικών δεικτών επιδόσεων. Για την ορθή κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου μιας εταιρείας, θα πρέπει να δημοσιοποιούνται τόσο ποιοτικές όσο και ποσοτικές πληροφορίες. Παρότι οι ποσοτικές πληροφορίες ενδέχεται να είναι αποτελεσματικές στο πλαίσιο της υποβολής εκθέσεων σχετικά με ορισμένα μη χρηματοοικονομικά ζητήματα (βασικοί δείκτες, στόχοι κ.λπ.), οι ποιοτικές πληροφορίες παρέχουν το συγκεκριμένο πλαίσιο και καθιστούν περισσότερο χρήσιμη και κατανοητή τη μη χρηματοοικονομική κατάσταση.

Ο συνδυασμός της υποβολής περιγραφικών εκθέσεων, ποσοτικών πληροφοριών και υποστηρικτικών μέσων οπτικής παρουσίασης (14) προσδίδει στην κοινοποίηση μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και διαφάνεια.

Η δημοσιοποίηση πληροφοριών στη συνήθη επιχειρηματική γλώσσα, επιπλέον της εθνικής γλώσσας της εταιρείας είναι πιθανό να βελτιώσει τη διαφάνεια μιας εταιρείας και να συμβάλει στην ενίσχυση της προσβασιμότητας για τους σχετικούς επενδυτές και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία που δημοσιοποιεί ορισμένους βασικούς δείκτες επιδόσεων μπορεί να αυξήσει τη διαφάνεια παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με τον σκοπό και τη σύνδεσή τους με τη στρατηγική της εταιρείας· ορισμούς και μεθοδολογία· πηγές πληροφοριών, παραδοχές και περιορισμούς· πεδίο εφαρμογής των σχετικών δραστηριοτήτων· κριτήρια αναφοράς· στόχους· τάσεις· αλλαγές στις μεθοδολογίες (εάν υπάρχουν)· και ποιοτικές διευκρινίσεις σχετικά με τις παλαιότερες και τις προσδοκώμενες επιδόσεις.

3.3 Ολοκληρωμένη αλλά περιεκτική

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι οι οικείες εταιρείες:
«[...] περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισης μια μη χρηματοοικονομική κατάσταση που περιέχει πληροφορίες, στον βαθμό που απαιτείται για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της, σε σχέση, τουλάχιστον, με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και με θέματα σχετικά με τη δωροδοκία [...]»
(1) Γραφήματα, διαγράμματα, ιστογράμματα κ.λπ.

Κατ' ελάχιστον, θα πρέπει να δημοσιοποιούνται σημαντικές πληροφορίες σχετικά με ορισμένες κατηγορίες ζητημάτων που αποτυπώνονται ρητά στην οδηγία. Στις πληροφορίες αυτές περιλαμβάνονται:
— περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα,
— ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
— θέματα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας.

Οι εταιρείες θα πρέπει επίσης να δημοσιοποιούν κάθε άλλη σημαντική πληροφορία.

Η δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών αναμένεται να παρέχει ολοκληρωμένη εικόνα της εκάστοτε εταιρείας κατά το έτος της αναφοράς. Αυτό αφορά το εύρος των πληροφοριών που δημοσιοποιούνται. Ωστόσο, το βάθος των πληροφοριών που υποβάλλονται σχετικά με ένα δεδομένο ζήτημα εξαρτάται από τη σημαντικότητά του. Μια εταιρεία θα πρέπει να επικεντρώνεται στην εξασφάλιση του εύρους και του βάθους των πληροφοριών που θα διευκολύνουν την κατανόηση από τους ενδιαφερόμενους φορείς της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της.

Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση αναμένεται επίσης να είναι συνοπτική και να αποφεύγει την παροχή μη σημαντικών πληροφοριών. Η δημοσιοποίηση μη σημαντικών πληροφοριών μπορεί να καταστήσει τη μη χρηματοοικονομική κατάσταση λιγότερο εύληπτη διότι θα επισκιάζει τις σημαντικές πληροφορίες. Θα πρέπει να αποφεύγεται η παροχή γενικών ή στερεότυπων πληροφοριών που δεν θεωρούνται σημαντικές.

Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση μπορεί να περιλαμβάνει διαπαραπομπές ή καθοδηγητικές ενδείξεις ώστε να είναι συνοπτική, να περιορίζει τις επαναλήψεις και να παρέχει συνδέσμους προς άλλες πληροφορίες (15).

Παράδειγμα

Μια εταιρεία μπορεί να συνοψίζει τις πληροφορίες, να εστιάζει στις σημαντικές πληροφορίες, να εξαιρεί γενικές πληροφορίες, να περιορίζει τις λεπτομέρειες, να αποφεύγει στοιχεία που δεν είναι πλέον συναφή, να χρησιμοποιεί διαπαραπομπές και καθοδηγητικές ενδείξεις κ.λπ.

3.4 Στρατηγική και μελλοντοστραφής

Η κατάσταση αναμένεται να παρέχει στοιχεία σχετικά με το επιχειρηματικό μοντέλο μιας εταιρείας, τη στρατηγική και την εφαρμογή της, και να διευκρινίζει τις βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των πληροφοριών που υποβάλλονται.

Αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με το επιχειρηματικό μοντέλο τους, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής και των στόχων τους. Στο πλαίσιο της δημοσιοποίησης των πληροφοριών θα πρέπει να παρέχονται στοιχεία σχετικά με τη στρατηγική προσέγγιση των μη χρηματοοικονομικών ζητημάτων· τι κάνει μια εταιρεία, πώς το κάνει και γιατί το κάνει.

Αυτό δεν εμποδίζει την ενδεδειγμένη συνεκτίμηση εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών. Οι συναφείς πληροφορίες μπορούν να κοινοποιούνται με ευρύτερους όρους, οι οποίοι εξακολουθούν να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες στους επενδυτές και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς.

Με τη δημοσιοποίηση των στόχων, των κριτηρίων αναφοράς και των δεσμεύσεων, μια εταιρεία μπορεί να συνδράμει τους επενδυτές και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς να κατανοήσουν το πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται οι επιδόσεις της. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο κατά την εκτίμηση των μελλοντικών προοπτικών. Η εξωτερική παρακολούθηση των δεσμεύσεων και η πρόοδος προς την επίτευξη των στόχων προάγει τη μεγαλύτερη διαφάνεια έναντι των ενδιαφερόμενων μερών. Οι στόχοι και τα κριτήρια αναφοράς μπορούν να παρουσιάζονται με ποιοτικούς ή ποσοτικούς όρους. Κατά περίπτωση, οι εταιρείες δύνανται να δημοσιοποιούν συναφείς πληροφορίες βάσει σεναρίων που στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να δημοσιοποιεί τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει μια βιώσιμη επιχειρηματική στρατηγική, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι επιδόσεις της σε θέματα περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των επιχειρηματικών στόχων της. Θα μπορούσε επίσης να δημοσιοποιεί στόχους σχετικούς με τους βασικούς δείκτες επιδόσεων που υποβάλλει και να αναλύει τις αβεβαιότητες και τους παράγοντες στους οποίους βασίζονται ενδεχομένως οι μελλοντοστραφείς πληροφορίες και οι μελλοντικές προοπτικές.

Οι μελλοντοστραφείς πληροφορίες παρέχουν στους χρήστες των πληροφοριών τη δυνατότητα να αξιολογούν καλύτερα την ανθεκτικότητα και τη βιωσιμότητα της εξέλιξης, της θέσης, των επιδόσεων και του αντίκτυπου μιας εταιρείας με την πάροδο του χρόνου. Διευκολύνει επίσης τους χρήστες ώστε να μετρούν την πρόοδο που σημειώνει η εταιρεία όσον αφορά την επίτευξη μακροπρόθεσμων στόχων.

Παράδειγμα

Μια εταιρεία μπορεί να δημοσιοποιεί συναφείς πληροφορίες βάσει των προβλεπόμενων επιπτώσεων στις στρατηγικές και τις δραστηριότητές της σεναρίων για την κλιματική αλλαγή που στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα. Εναλλακτικά, δύναται να δημοσιοποιεί στόχους για τη μείωση του αριθμού των εργατικών ατυχημάτων ή των επαγγελματικών ασθενειών.

3.5 Με γνώμονα τους ενδιαφερόμενους φορείς

Αναμένεται από τις εταιρείες να εξετάζουν τις ανάγκες πληροφόρησης όλων των σχετικών ενδιαφερόμενων φορέων. Θα πρέπει να επικεντρώνονται στις ανάγκες πληροφόρησης των ενδιαφερόμενων φορέων συνολικά, και όχι στις ανάγκες ή τις προτιμήσεις μεμονωμένων ή άτυπων ενδιαφερόμενων φορέων, ή φορέων με παράλογες απαιτήσεις πληροφόρησης.

Κατά περίπτωση, στους εν λόγω φορείς ενδέχεται να περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων: επενδυτές, εργαζόμενοι, καταναλωτές, προμηθευτές, πελάτες, τοπικές κοινότητες, δημόσιες αρχές, ευάλωτες ομάδες, κοινωνικοί εταίροι και η κοινωνία των πολιτών.

Οι εταιρείες θα πρέπει να παρέχουν συναφείς, χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τη συνεργασία τους με σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς, καθώς και σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες πληροφόρησής τους. Για παράδειγμα, το πρότυπο ISO 26000 και οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις παρέχουν χρήσιμες οδηγίες για το θέμα αυτό.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να δημοσιοποιεί σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τη συνεργασία της με ενδιαφερόμενους φορείς και να αναλύει τον τρόπο με τον οποίο η συνεργασία αυτή επηρεάζει τις αποφάσεις, τις επιδόσεις και τον αντίκτυπο των δραστηριοτήτων της.

3.6 Συνεπής και συνεκτική

Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση αναμένεται να είναι συνεπής με άλλα στοιχεία της έκθεσης διαχείρισης.

Η δημιουργία σαφών δεσμών μεταξύ των πληροφοριών που παρουσιάζονται στη μη χρηματοοικονομική κατάσταση και άλλων πληροφοριών που δημοσιοποιούνται στην έκθεση διαχείρισης αυξάνει τη χρησιμότητα, τη συνάφεια και τη συνεκτικότητα των πληροφοριών. Η έκθεση διαχείρισης θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως ενιαίο, ισορροπημένο και συνεκτικό σύνολο πληροφοριών.

Δεδομένου ότι τα περιεχόμενα συνδέονται μεταξύ τους, η διευκρίνιση των βασικών δεσμών διευκολύνει για τους επενδυτές και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς την κατανόηση των σημαντικών πληροφοριών και των αλληλεξαρτήσεών τους.

Προϊόντος του χρόνου, το περιεχόμενο της μη χρηματοοικονομικής έκθεσης θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από συνέπεια. Με τον τρόπο αυτό οι χρήστες των πληροφοριών θα μπορούν να κατανοούν και να συγκρίνουν τις προγενέστερες και τις τρέχουσες μεταβολές ως προς την εξέλιξη, τη θέση, τις επιδόσεις και τον αντίκτυπο μιας εταιρείας, και να τις συνδέουν κατά τρόπο αξιόπιστο με τις μελλοντοστραφείς πληροφορίες.

Η συνέπεια κατά την επιλογή και τη μεθοδολογία των βασικών δεικτών επιδόσεων είναι σημαντική ώστε να διασφαλίζεται ότι η μη χρηματοοικονομική κατάσταση είναι κατανοητή και αξιόπιστη. Ωστόσο, είναι πιθανό να απαιτούνται επικαιροποιήσεις, διότι οι βασικοί δείκτες επιδόσεων μπορεί να καταστούν παρωχημένοι ή να αναπτυχθούν νέες και καλύτερες μεθοδολογίες που βελτιώνουν την ποιότητα των πληροφοριών. Οι εταιρείες οφείλουν να επεξηγούν τυχόν μεταβολές στην πολιτική ή στη μεθοδολογία υποβολής εκθέσεων, τους λόγους των μεταβολών αυτών και τις επιπτώσεις τους (για παράδειγμα, με την επαναδιατύπωση παλαιότερων πληροφοριών, ώστε να αποτυπώνεται με σαφήνεια το αποτέλεσμα των μεταβαλλόμενων πολιτικών ή μεθοδολογιών υποβολής εκθέσεων).

Παράδειγμα

Μια εταιρεία μπορεί να προσδιορίζει τις σχέσεις και τους δεσμούς μεταξύ του επιχειρηματικού της μοντέλου και των πτυχών της διαφθοράς και της δωροδοκίας.

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Αναμένεται από τις εταιρείες να προσδιορίζουν τις ειδικές θεματικές πτυχές και τις σημαντικές πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στις πληροφορίες που δημοσιοποιούν κατά τρόπο ορθό, ισορροπημένο και ολοκληρωμένο, μεταξύ άλλων μέσω της συνεργασίας τους με σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς.

Οι πληροφορίες που περιέχονται στη μη χρηματοοικονομική κατάσταση είναι αλληλένδετες. Για παράδειγμα, τα αποτελέσματα δεν αντικατοπτρίζουν μόνο τη δραστηριότητα μιας εταιρείας (μέσω του επιχειρηματικού μοντέλου, των πολιτικών και των στρατηγικών της), αλλά και τις ιδιαίτερες περιστάσεις και τους κινδύνους της εταιρείας, καθώς και την αποτελεσματικότητά της όσον αφορά τη διαχείριση των κινδύνων αυτών. Η επεξήγηση των βασικών δεσμών και αλληλεξαρτήσεων βελτιώνει την ποιότητα της έκθεσης.

Κατά την κατάρτιση της μη χρηματοοικονομικής κατάστασης, οι εταιρείες θα πρέπει να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (16).

4.1 Επιχειρηματικό μοντέλο

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι η μη χρηματοοικονομική κατάσταση περιέχει πληροφορίες στις οποίες περιλαμβάνεται: α) «σύντομη περιγραφή του επιχειρηματικού μοντέλου της επιχείρησης·»

Το επιχειρηματικό μοντέλο μιας εταιρείας περιγράφει τον τρόπο δημιουργίας και διατήρησης αξίας μέσω των προϊόντων ή των υπηρεσιών της μακροπρόθεσμα. Το επιχειρηματικό μοντέλο παρέχει το πλαίσιο για την έκθεση διαχείρισης συνολικά. Παρουσιάζει επισκόπηση του τρόπου λειτουργίας μιας εταιρείας και του σκεπτικού της διάρθρωσής της, με την περιγραφή του τρόπου με τον οποίο μετασχηματίζει τις εισροές σε εκροές μέσω των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Με πιο απλά λόγια, τι κάνει μια εταιρεία, πώς το κάνει και γιατί το κάνει.

Κατά την περιγραφή του επιχειρηματικού τους μοντέλου, οι εταιρείες μπορεί να θεωρήσουν σκόπιμο να συμπεριλαμβάνουν στις δημοσιοποιήσεις τους πληροφορίες που αφορούν:
— το επιχειρηματικό περιβάλλον τους,
— την οργάνωση και τη δομή τους,
— τις αγορές στις οποίες δραστηριοποιούνται,
— τους στόχους και τις στρατηγικές τους, και
— τις κυριότερες τάσεις και τους παράγοντες που ενδέχεται να επηρεάζουν τη μελλοντική τους εξέλιξη.

Οι εταιρείες μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να χρησιμοποιούν βασικούς δείκτες επιδόσεων για την επεξήγηση του επιχειρηματικού μοντέλου τους, των κυριότερων τάσεων κ.λπ.

Αναμένεται από τις εταιρείες να επεξηγούν το επιχειρηματικό μοντέλο τους με σαφή, κατανοητό και τεκμηριωμένο τρόπο. Το επιχειρηματικό μοντέλο αποτελεί θέμα ουσίας. Οι εταιρείες θα πρέπει να αποφεύγουν τη δημοσιοποίηση μη σημαντικών πληροφοριών προωθητικού ή προγραμματικού χαρακτήρα που αποσπούν την προσοχή από τις σημαντικές πληροφορίες.

Οι εταιρείες θα πρέπει να επισημαίνουν και να διευκρινίζουν τη χρονική στιγμή του έτους αναφοράς κατά την οποία επήλθαν σημαντικές αλλαγές στο επιχειρηματικό τους μοντέλο.

Παράδειγμα

Μια εταιρεία μπορεί να θεωρήσει σκόπιμη τη δημοσιοποίηση πληροφοριών που διευκρινίζουν τα ακόλουθα στοιχεία:
— τα κυριότερα προϊόντα που παράγει, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται στις ανάγκες των καταναλωτών/ πελατών,
— τον τρόπο παραγωγής των εν λόγω προϊόντων, καθώς και τις παραμέτρους που καθιστούν ανταγωνιστική και βιώσιμη την προσέγγισή της όσον αφορά την παραγωγή,
— τα χαρακτηριστικά της αγοράς στην οποία δραστηριοποιείται, καθώς και τον πιθανό τρόπο εξέλιξής της.

4.2 Πολιτικές και δέουσα επιμέλεια

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι η μη χρηματοοικονομική κατάσταση περιέχει πληροφορίες στις οποίες περιλαμβάνεται:
β) «περιγραφή των πολιτικών που εφαρμόζει η επιχείρηση σε σχέση με τα εν λόγω θέματα, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζει·»
Οι εταιρείες θα πρέπει να δημοσιοποιούν σημαντικές πληροφορίες που αποδίδουν την πραγματική εικόνα των πολιτικών τους. Θα πρέπει να εξετάζουν το ενδεχόμενο να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με τις προσεγγίσεις που υιοθετούν όσον αφορά τις βασικές μη χρηματοοικονομικές πτυχές, τους κυριότερους στόχους τους και τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουν να υλοποιήσουν τους στόχους αυτούς και να εφαρμόσουν τα σχετικά σχέδια. Σε κάθε δημοσιοποίηση θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές περιστάσεις της εταιρείας. Στις δημοσιοποιήσεις αυτές, μια εταιρεία μπορεί να επεξηγεί τις αρμοδιότητες και τις αποφάσεις του διαχειριστικού οργάνου και του διοικητικού συμβουλίου, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι πόροι της κατανέμονται σε σχέση με τους στόχους, τη διαχείριση των κινδύνων και τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, μια εταιρεία μπορεί να επεξηγεί τις συναφείς πτυχές διακυβέρνησης (17), συμπεριλαμβανομένης της εποπτείας του διοικητικού συμβουλίου.

Παράδειγμα

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης πληροφοριών σχετικά με τα πρόσωπα της οργανωτικής δομής και της εταιρικής διακυβέρνησης που είναι αρμόδια για τον καθορισμό, την εφαρμογή και την παρακολούθηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής, για παράδειγμα, σχετικά με θέματα που συνδέονται με το κλίμα (18). Μπορεί επίσης να περιγράφει τον ρόλο και τις αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου/εποπτικού συμβουλίου όσον αφορά την περιβαλλοντική πολιτική, την κοινωνική πολιτική και την πολιτική σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι διαδικασίες δέουσας επιμέλειας αφορούν τις πολιτικές, τη διαχείριση κινδύνων και τα αποτελέσματα. Οι διαδικασίες δέουσας επιμέλειας εφαρμόζονται από μια εταιρεία με σκοπό την εξασφάλιση της επίτευξης συγκεκριμένου στόχου (π.χ. προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι ανθρακούχες εκπομπές παραμένουν χαμηλότερες από ένα ορισμένο επίπεδο ή ότι στις αλυσίδες εφοδιασμού δεν εφαρμόζονται πρακτικές εμπορίας ανθρώπων). Συνδράμουν δε στον εντοπισμό, την πρόληψη και τον μετριασμό υφιστάμενων και δυνητικών αρνητικών επιπτώσεων.

Οι εταιρείες θα πρέπει να προβλέπουν τη δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών σχετικά με τις διαδικασίες δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζουν, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών, όπου είναι συναφείς και αναλογικές, για τις αλυσίδες εφοδιασμού και υπεργολαβικής ανάθεσης. Μπορούν επίσης να εξετάζουν το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης κατάλληλων πληροφοριών σχετικά με τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί όσον αφορά τη συγκρότησή τους και τον τρόπο με τον οποίο προβλέπεται να λειτουργήσουν οι διαδικασίες, ιδιαίτερα όσον αφορά την πρόληψη και τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων. Οι εταιρείες μπορούν επίσης να εξετάσουν το ενδεχόμενο παροχής συναφών πληροφοριών σχετικά με τον καθορισμό στόχων και τη μέτρηση της προόδου.

Χρήσιμες οδηγίες επί του θέματος αυτού παρέχονται, για παράδειγμα, στα έγγραφα κατευθυντήριων γραμμών του ΟΟΣΑ για διάφορους τομείς, στις κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, στην τριμερή δήλωση αρχών για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική ή στο πρότυπο ISO 26000.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να θεωρήσει σκόπιμη τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με τις πολιτικές της που αποσκοπούν στην αποφυγή της χρήσης επικίνδυνων χημικών ουσιών, ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία ή βιοκτόνων στα προϊόντα, στις δραστηριότητες και στην αλυσίδα εφοδιασμού της. Μπορεί επίσης να δημοσιοποιεί πληροφορίες σχετικά με τις πολιτικές που εφαρμόζει στον τομέα της έρευνας, της ανάπτυξης και της χρήσης ασφαλών εναλλακτικών λύσεων. Οι εταιρείες δύνανται να επεξηγούν τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούν την ποιότητα, την ασφάλεια και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των χημικών ουσιών που χρησιμοποιούν, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο πληρούν τις νομικές απαιτήσεις περί χημικής ασφάλειας (π.χ. REACH και CLP-ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία).

Παράδειγμα

Μια εταιρεία μπορεί να δημοσιοποιεί συναφείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο προσδιορίζει, αξιολογεί και διαχειρίζεται τους κινδύνους που συνδέονται με το κλίμα (19) και/ή το φυσικό κεφάλαιο.

Οι εταιρείες θα πρέπει να επισημαίνουν και να επεξηγούν τυχόν σημαντικές αλλαγές που επήλθαν κατά το έτος της αναφοράς στις κυριότερες πολιτικές και τις διαδικασίες δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζουν.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης των ακόλουθων πληροφοριών σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια:
— πολιτικές όσον αφορά τον χώρο εργασίας,
— συμβατικές υποχρεώσεις που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους προμηθευτές και τους υπεργολάβους,
— πόροι που διατίθενται για τη διαχείριση των κινδύνων, την πληροφόρηση, την κατάρτιση, την παρακολούθηση, τον έλεγχο, τη συνεργασία με τοπικές αρχές και κοινωνικούς εταίρους.

Ενδέχεται να υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες μια εταιρεία δεν έχει αναπτύξει πολιτικές σχετικά με ορισμένα θέματα τα οποία, ωστόσο, θεωρεί σημαντικά. Στις περιπτώσεις αυτές, η συγκεκριμένη εταιρεία θα πρέπει να παρέχει σαφή και αιτιολογημένη εξήγηση για την απουσία των εν λόγω πολιτικών. Οι λοιπές απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων εξακολουθούν να ισχύουν (για παράδειγμα, επιχειρηματικό μοντέλο, κυριότεροι κίνδυνοι κ.λπ.).

Στο άρθρο 1 της οδηγίας αναφέρεται ότι «όταν μια επιχείρηση δεν ασκεί πολιτικές σε σχέση με ένα ή περισσότερα από τα εν λόγω θέματα, παρέχεται στην μη χρηματοοικονομική κατάσταση σαφής και αιτιολογημένη εξήγηση για την απουσία των εν λόγω πολιτικών».

4.3 Αποτελέσματα

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι η μη χρηματοοικονομική κατάσταση πρέπει να περιέχει πληροφορίες στις οποίες περιλαμβάνεται:
γ) «το αποτέλεσμα των εν λόγω πολιτικών·»

Οι εταιρείες θα πρέπει να παρέχουν χρήσιμη, ορθή και ισορροπημένη εικόνα των αποτελεσμάτων των πολιτικών τους.

Οι μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες που παρέχουν οι εταιρείες θα πρέπει να διευκολύνουν την κατανόηση και την παρακολούθηση των επιδόσεων της εκάστοτε εταιρείας από τους επενδυτές και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς.

Στις δημοσιοποιήσεις που αφορούν τα αποτελέσματα των πολιτικών ενδέχεται να παρέχονται χρήσιμες πληροφορίες για τα πλεονεκτήματα και τα τρωτά σημεία της εταιρείας. Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση θα πρέπει να απηχεί με ολοκληρωμένο και περιεκτικό τρόπο τα αποτελέσματα των πράξεων και των δραστηριοτήτων μιας εταιρείας.

Οι εταιρείες μπορεί να θεωρήσουν σκόπιμη την παροχή επεξήγησης της σχέσης μεταξύ των χρηματοοικονομικών και των μη χρηματοοικονομικών αποτελεσμάτων, καθώς και του τρόπου διαχείρισης της σχέσης αυτής συν τω χρόνω.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων θα πρέπει να περιλαμβάνει συναφείς μη χρηματοοικονομικούς βασικούς δείκτες επιδόσεων. Αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με τους βασικούς δείκτες επιδόσεων τους οποίους θεωρούν ως τους πλέον χρήσιμους για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της προόδου, καθώς και για την υποστήριξη της συγκρισιμότητας μεταξύ εταιρειών και τομέων. Κατά περίπτωση, οι εταιρείες ενδέχεται να θεωρήσουν σκόπιμη την παρουσίαση και επεξήγηση των εν λόγω πληροφοριών σε σχέση με τους στόχους και τα κριτήρια αναφοράς.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να συμπεριλάβει στις δημοσιοποιήσεις της συγκεκριμένες πληροφορίες οι οποίες θα εξηγούν:
— τις πραγματικές ανθρακούχες εκπομπές, την ένταση άνθρακα,
— τη χρήση επικίνδυνων χημικών ουσιών ή βιοκτόνων,
— τις επιπτώσεις στο φυσικό κεφάλαιο και τις εξαρτήσεις,
— σύγκριση με τους στόχους, εξελίξεις με την πάροδο του χρόνου,
— τον μετριασμό των επιπτώσεων μέσω των εφαρμοζόμενων πολιτικών,
— τα σχέδια για τη μείωση των ανθρακούχων εκπομπών.

4.4 Οι κυριότεροι κίνδυνοι και η διαχείρισή τους

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι η μη χρηματοοικονομική κατάσταση πρέπει να περιέχει πληροφορίες στις οποίες περιλαμβάνονται:
δ) «οι κυριότεροι κίνδυνοι που αφορούν τα εν λόγω θέματα και που συνδέονται με τις δραστηριότητες της επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση και αναλογικά, των επιχειρηματικών σχέσεών της, των προϊόντων της ή των υπηρεσιών της τα οποία είναι πιθανόν να προκαλέσουν αρνητικές επιπτώσεις στους εν λόγω τομείς και ο τρόπος με τον οποίο η επιχείρηση διαχειρίζεται αυτούς τους κινδύνους·»

Οι εταιρείες θα πρέπει να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με τους κύριους κινδύνους και τον τρόπο διαχείρισης και μετριασμού τους. Οι κίνδυνοι αυτοί ενδέχεται να αφορούν τις δραστηριότητές τους, τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους, την αλυσίδα εφοδιασμού και τις επιχειρηματικές σχέσεις τους ή άλλες πτυχές. Οι πληροφορίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν κατάλληλη προοπτική των κυριότερων κινδύνων σε βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αναμένεται από τις εταιρείες να διευκρινίζουν τον τρόπο με τον οποίο οι κυριότεροι κίνδυνοι επηρεάζουν ενδεχομένως το επιχειρηματικό τους μοντέλο, τις δραστηριότητες, τις χρηματοοικονομικές τους επιδόσεις και τον αντίκτυπο των δραστηριοτήτων τους.

Μια εταιρεία αναμένεται να δημοσιοποιεί σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους κυριότερους κινδύνους, ανεξάρτητα από το αν αυτοί απορρέουν από δικές της αποφάσεις ή ενέργειες ή από εξωτερικούς παράγοντες, καθώς και να επεξηγεί τις διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση των κινδύνων αυτών.

Κατά περίπτωση και αναλογικά, η δημοσιοποίηση θα πρέπει να περιλαμβάνει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις αλυσίδες εφοδιασμού και υπεργολαβικής ανάθεσης. Θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η εταιρεία διαχειρίζεται και μετριάζει τους κυριότερους κινδύνους.

Μια εταιρεία αναμένεται να επισημαίνει και να επεξηγεί τυχόν σημαντικές αλλαγές που επήλθαν κατά το έτος της αναφοράς στους κυριότερους κινδύνους της, καθώς και τον τρόπο διαχείρισής τους.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να συμπεριλάβει στις δημοσιοποιήσεις της τις ακόλουθες πληροφορίες:
— ελαττωματικά προϊόντα με πιθανές επιπτώσεις στην ασφάλεια των καταναλωτών,
— πολιτικές που εφαρμόστηκαν για την αντιμετώπιση του ζητήματος,
— μέτρα αποκατάστασης για την αντιμετώπιση των αναγκών των καταναλωτών που έχουν ήδη υποστεί τις επιπτώσεις των προϊόντων αυτών.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών σχετικά με τις επιπτώσεις που συνδέονται με το κλίμα στις δραστηριότητες και τη στρατηγική της, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών περιστάσεων της εταιρείας και συμπεριλαμβανομένων κατάλληλων εκτιμήσεων των πιθανοτήτων και της χρήσης αναλύσεων σεναρίων (20).

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών σχετικά με τους κινδύνους πρόκλησης βλάβης στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της εργασίας και της προστασίας του περιβάλλοντος στο πλαίσιο των οικείων αλυσίδων εφοδιασμού και υπεργολαβικής ανάθεσης, καθώς και σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η εταιρεία διαχειρίζεται και μετριάζει τις δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις τους.

4.5 Βασικοί δείκτες επιδόσεων

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι η μη χρηματοοικονομική κατάσταση πρέπει να περιέχει πληροφορίες στις οποίες περιλαμβάνονται:
ε) «μη χρηματοοικονομικοί βασικοί δείκτες επιδόσεων που σχετίζονται με τον συγκεκριμένο τομέα επιχειρήσεων.»

Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δημοσιοποίηση σημαντικών περιγραφικών στοιχείων και δεικτών, που αναφέρονται συνήθως ως βασικοί δείκτες επιδόσεων (ΒΔΕ).

Αναμένεται από τις εταιρείες να υποβάλλουν χρήσιμα στοιχεία σχετικά με τους βασικούς δείκτες επιδόσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές περιστάσεις τους. Οι βασικοί δείκτες επιδόσεων θα πρέπει να είναι συνεπείς με τους δείκτες μέτρησης που χρησιμοποιεί πράγματι η εταιρεία στις εσωτερικές της διαδικασίες διαχείρισης και αξιολόγησης των κινδύνων. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η δημοσιοποίηση περισσότερο συναφών και χρήσιμων πληροφοριών και βελτιώνεται η διαφάνεια. Η δημοσιοποίηση υψηλής ποιότητας, ευρέως αναγνωρισμένων βασικών δεικτών επιδόσεων (για παράδειγμα, δείκτες μέτρησης που χρησιμοποιούνται ευρέως σε έναν τομέα ή για συγκεκριμένα θεματικά ζητήματα) θα μπορούσε επίσης να βελτιώσει τη συγκρισιμότητα, ιδιαίτερα για εταιρείες που δραστηριοποιούνται εντός του ίδιου τομέα ή της ίδιας αξιακής αλυσίδας.

Μια εταιρεία θα πρέπει να δημοσιοποιεί βασικούς δείκτες επιδόσεων που θεωρούνται απαραίτητοι για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της εταιρείας.
Ορισμένοι βασικοί δείκτες επιδόσεων ενδέχεται να είναι χρήσιμοι για ευρύ φάσμα εταιρειών και επιχειρηματικών περιστάσεων. Άλλοι βασικοί δείκτες επιδόσεων αφορούν κυρίως τα ζητήματα και τις περιστάσεις ενός δεδομένου τομέα. Οι εταιρείες ενθαρρύνονται να δημοσιοποιούν σημαντικούς βασικούς δείκτες επιδόσεων, τόσο γενικού όσο και τομεακού χαρακτήρα. Λαμβανομένων υπόψη των ειδικών περιστάσεων των εταιρειών και των αναγκών πληροφόρησης των επενδυτών και άλλων ενδιαφερόμενων φορέων, αναμένεται από τις εταιρείες να παρέχουν μια ορθή και ισορροπημένη εικόνα, χρησιμοποιώντας γενικούς, τομεακούς και ειδικούς για την εκάστοτε εταιρεία βασικούς δείκτες επιδόσεων.

Οι χρήστες των πληροφοριών συνήθως εκτιμούν ιδιαιτέρως την παροχή ποσοτικών πληροφοριών, διότι οι πληροφορίες αυτές τους βοηθούν να μετρούν την πρόοδο, να ελέγχουν τη συνέπεια συν τω χρόνω και να προβαίνουν σε συγκρίσεις. Η χρήση κατάλληλων περιγραφικών στοιχείων που επεξηγούν τους βασικούς δείκτες επιδόσεων συμβάλλει στην κατάρτιση περισσότερο εύληπτων μη χρηματοοικονομικών καταστάσεων.

Οι βασικοί δείκτες επιδόσεων θεωρούνται επίσης αποτελεσματικά εργαλεία για τη σύνδεση μεταξύ των ποιοτικών και των ποσοτικών πληροφοριών, καθώς και για τη δημιουργία συνδέσεων. Εξασφαλίζουν στις εταιρείες τη δυνατότητα να παρέχουν μια ισορροπημένη και ολοκληρωμένη εικόνα κατά τρόπο περιεκτικό και αποτελεσματικό.

Οι βασικοί δείκτες επιδόσεων θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με συνέπεια από τη μία περίοδο αναφοράς στην επόμενη, ώστε να παρέχονται αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο που σημειώνεται και τις τάσεις που παρουσιάζονται. Ασφαλώς, οι βασικοί δείκτες επιδόσεων που υποβάλλονται εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου, είτε για επιχειρηματικούς είτε για τεχνικούς λόγους. Στις περιπτώσεις αυτές, οι εταιρείες θα πρέπει να διευκρινίζουν τους λόγους για τους οποίους μεταβλήθηκαν οι βασικοί δείκτες επιδόσεων. Μπορούν να εξετάζουν το ενδεχόμενο επαναδιατύπωσης παλαιότερων πληροφοριών, όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο, και επεξήγησης με σαφή και αποτελεσματικό τρόπο των επιπτώσεων των εν λόγω μεταβολών.

Οι εταιρείες μπορούν να αναλύουν τη συλλογή δεδομένων, τη μεθοδολογία και τα πλαίσια στα οποία βασίζονται. Μπορούν επίσης να παρουσιάζουν ανάλυση των βασικών δεικτών επιδόσεων που δημοσιοποιούν, διευκρινίζοντας, για παράδειγμα, τους λόγους αύξησης ή μείωσης των τιμών βασικών δεικτών επιδόσεων κατά το έτος αναφοράς, καθώς και την πιθανή εξέλιξη των βασικών δεικτών επιδόσεων στο μέλλον.

Οι εταιρείες δύνανται να παρουσιάζουν βασικούς δείκτες επιδόσεων στο πλαίσιο των στόχων, των προηγούμενων επιδόσεων και της σύγκρισης με άλλες εταιρείες, κατά περίπτωση.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία ενδέχεται να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης κατάλληλων δεικτών μέτρησης και στόχων που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση και τη διαχείριση θεμάτων σχετικών με το περιβάλλον και το κλίμα (21).

4.6 Θεματικές πτυχές

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι οι οικείες εταιρείες «περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισης μια μη χρηματοοικονομική κατάσταση που περιέχει πληροφορίες, στον βαθμό που απαιτείται για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της, σε σχέση, τουλάχιστον, με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και με θέματα σχετικά με τη δωροδοκία [...]».

Στο πλαίσιο της δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών θα πρέπει να αποδίδεται μια ισορροπημένη και ολοκληρωμένη εικόνα της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων μιας εταιρείας.

Σε ορισμένες περιστάσεις, οι εταιρείες ενδέχεται να κρίνουν ότι η δημοσιοποίηση λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με επικείμενες εξελίξεις ή θέματα υπό διαπραγμάτευση θα βλάψει σοβαρά τις εταιρείες. Ωστόσο, η δημοσιοποίηση συνοπτικών πληροφοριών που δεν βλάπτουν σοβαρά μια εταιρεία μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη του γενικότερου στόχου περί διαφάνειας.

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι «Τα κράτη μέλη μπορούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις να επιτρέψουν την παράλειψη πληροφοριών σχετικά με επικείμενες εξελίξεις ή θέματα υπό διαπραγμάτευση όταν, [...] η δημοσιοποίηση των πληροφοριών αυτών θα έβλαπτε σοβαρά την εμπορική θέση του ομίλου, [...].»

Οι θεματικές πτυχές είναι συχνά αλληλένδετες. Για παράδειγμα, ένα περιβαλλοντικό ζήτημα που αφορά τις δραστηριότητες, τα προϊόντα ή την αλυσίδα εφοδιασμού μιας εταιρείας ενδέχεται να έχει επίσης αντίκτυπο στην ασφάλεια και/ή στην υγεία των καταναλωτών, των εργαζομένων ή των προμηθευτών ή στη φήμη του εμπορικού σήματος της εταιρείας. Αναμένεται από τις εταιρείες να παρέχουν σαφή, ορθή και ολοκληρωμένη εικόνα, η οποία περιλαμβάνει όλες τις συναφείς πτυχές ενός ζητήματος.

Τα στοιχεία που παρατίθενται κατωτέρω αποτελούν ενδεικτικό κατάλογο των θεματικών πτυχών που αναμένεται να εξετάζουν οι εταιρείες κατά τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών:

α) Περιβαλλοντικά θέματα

Αναμένεται από μια εταιρεία να δημοσιοποιεί συναφείς πληροφορίες σχετικά με τις πραγματικές και τις δυνητικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων της στο περιβάλλον, καθώς και σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα υφιστάμενα και τα προβλέψιμα περιβαλλοντικά θέματα ενδέχεται να επηρεάσουν την εξέλιξη, τις επιδόσεις ή τη θέση της εταιρείας.
Στα στοιχεία της δημοσιοποίησης αυτής μπορεί να περιλαμβάνονται:
— σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης,
— περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη χρήση ενέργειας,
(1) Για περαιτέρω στοιχεία, βλέπε τα συμπεράσματα της ειδικής ομάδας με άξονα τη βιομηχανία σχετικά με τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα, η οποία συστάθηκε από το ΣΧΣ.
— άμεσες και έμμεσες εκπομπές ατμοσφαιρικών ρύπων (22),
— τη χρήση και την προστασία των φυσικών πόρων (π.χ. ύδατα, έδαφος) και τη σχετική προστασία της βιοποικιλότητας,
— τη διαχείριση των αποβλήτων,
— τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη μεταφορά ή από τη χρήση και τη διάθεση προϊόντων και υπηρεσιών, και
— την ανάπτυξη πράσινων προϊόντων και υπηρεσιών.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να δημοσιοποιεί σημαντικές πληροφορίες βάσει μεθοδολογιών που καθορίζονται σε συγκεκριμένη νομοθεσία. Για παράδειγμα, τα παραρτήματα της σύστασης 2013/179/EE της Επιτροπής περιλαμβάνουν τις μεθόδους του περιβαλλοντικού αποτυπώματος προϊόντος και του περιβαλλοντικού αποτυπώματος οργανισμών. Πρόκειται για μεθόδους εκτίμησης κύκλου ζωής που παρέχουν στις εταιρείες τη δυνατότητα να προσδιορίζουν, για κάθε προϊόν ή για έναν ολόκληρο οργανισμό, τα ακόλουθα στοιχεία: i) τις πλέον συναφείς επιπτώσεις· και ii) τις διεργασίες που συμβάλλουν στις επιπτώσεις αυτές και τις εκπομπές τους σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού. Τα στοιχεία σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις μπορούν να υποβάλλονται χωριστά ή ως ενιαία συγκεντρωτική βαθμολογία.

Οι εταιρείες δύνανται να υποβάλλουν, κατά περίπτωση, σημαντικές πληροφορίες που παρέχονται στο πλαίσιο ειδικών απαιτήσεων για την υποβολή περιβαλλοντικών εκθέσεων (23).

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης βασικών δεικτών επιδόσεων, όπως οι ακόλουθοι:
— ενεργειακή απόδοση και βελτιώσεις της ενεργειακής απόδοσης,
— κατανάλωση ενέργειας από μη ανανεώσιμες πηγές και ενεργειακή ένταση,
— εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε μετρικούς τόνους ισοδύναμου CO2 και ένταση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου,
— εκπομπές άλλων ρύπων (μετρούμενων σε απόλυτη τιμή και ως ένταση),
— εξόρυξη φυσικών πόρων,
— επιπτώσεις και εξαρτήσεις σε σχέση με το φυσικό κεφάλαιο και τη βιοποικιλότητα,
— διαχείριση των αποβλήτων (π.χ. ποσοστά ανακύκλωσης).

β) Κοινωνικά και εργασιακά θέματα

Αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με κοινωνικά και εργασιακά θέματα (24). Στις πληροφορίες αυτές περιλαμβάνονται:
— η εφαρμογή θεμελιωδών συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας,
— ζητήματα πολυμορφίας, όπως η ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων και η ίση μεταχείριση στην απασχόληση και στο επάγγελμα (μεταξύ άλλων όσον αφορά την ηλικία, το φύλο, τον γενετήσιο προσανατολισμό, τη θρησκεία, τις αναπηρίες την εθνοτική καταγωγή και άλλες συναφείς πτυχές),
— ζητήματα απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης της διαβούλευσης και/ή της συμμετοχής των εργαζομένων, καθώς και των συνθηκών απασχόλησης και εργασίας,
— σχέσεις με συνδικαλιστικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του σεβασμού των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων,
— διαχείριση ανθρώπινου κεφαλαίου, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης της αναδιάρθρωσης, της διαχείρισης της επαγγελματικής σταδιοδρομίας και της απασχολησιμότητας, του συστήματος αποδοχών, της κατάρτισης,
— υγεία και ασφάλεια στην εργασία,
— σχέσεις με τους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένης της ικανοποίησης των καταναλωτών, της προσβασιμότητας, των προϊόντων με πιθανές επιπτώσεις στην υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών,
— επιπτώσεις σε ευάλωτους καταναλωτές,
— υπεύθυνες πρακτικές μάρκετινγκ και έρευνας, και
— σχέσεις με την τοπική κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης των τοπικών κοινοτήτων.

Θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμο για τις εταιρείες να βασίζονται σε ευρέως αναγνωρισμένα, υψηλής ποιότητας πλαίσια, για παράδειγμα στις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, στην τριμερή δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική ή στο πρότυπο ISO 26000.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης βασικών δεικτών επιδόσεων που βασίζονται σε πτυχές όπως οι ακόλουθες:
— η ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων και άλλες πτυχές πολυμορφίας,
— οι εργαζόμενοι που έχουν δικαίωμα σε γονική άδεια, κατά φύλο,
— οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν σε δραστηριότητες με υψηλό κίνδυνο συγκεκριμένων ατυχημάτων ή ασθενειών,
— ο αριθμός των εργατικών ατυχημάτων, τα είδη σωματικής βλάβης ή επαγγελματικών ασθενειών,
— η κινητικότητα του προσωπικού,
— το ποσοστό των εργαζομένων που απασχολούνται βάσει συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, κατά φύλο,
— ο ετήσιος μέσος όρος ωρών κατάρτισης ανά εργαζόμενο, κατά φύλο,
— οι διαδικασίες διαβούλευσης με τους εργαζόμενους,
— ο αριθμός των απασχολούμενων ατόμων με αναπηρία.

γ) Σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις δυνητικές και τις πραγματικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους σε κατόχους δικαιωμάτων.

Η δήλωση της δέσμευσης μιας εταιρείας υπέρ του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρείται βέλτιστη πρακτική. Στο πλαίσιο της δέσμευσης αυτής ενδέχεται να ορίζονται οι προσδοκίες της εταιρείας από τη διοίκηση, τους υπαλλήλους και τους επιχειρηματικούς εταίρους της σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων βασικών εργασιακών προτύπων. Οι πληροφορίες μπορούν να διευκρινίζουν ποιοι είναι οι κάτοχοι των δικαιωμάτων τους οποίους αφορά η εν λόγω δέσμευση, για παράδειγμα τα δικαιώματα των παιδιών, των γυναικών, των αυτόχθονων πληθυσμών (25), των ατόμων με αναπηρίες (26), των τοπικών κοινοτήτων, των μικροκαλλιεργητών, των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων· και τα δικαιώματα των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων που απασχολούνται με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, των εργαζομένων στις αλυσίδες εφοδιασμού ή των υπεργολάβων, των διακινούμενων εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Οι εταιρείες θα πρέπει να εξετάζουν το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών όσον αφορά τη δέουσα επιμέλεια στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και τις διαδικασίες και τις ρυθμίσεις που εφαρμόζονται για την πρόληψη παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι εν λόγω πληροφορίες μπορούν να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, τον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο των συμβάσεων μιας εταιρείας με επιχειρήσεις που συμμετέχουν στην αλυσίδα εφοδιασμού της, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μια εταιρεία μετριάζει τις δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και προβλέπει επαρκή μέτρα επανόρθωσης σε περιπτώσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών μπορεί να αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο μια εταιρεία προσεγγίζει, μεταξύ άλλων, τις κατευθυντήριες αρχές σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα για την εφαρμογή του πλαισίου του ΟΗΕ «Προστασία, σεβασμός και επανόρθωση», τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την τριμερή δήλωση αρχών της ΔΟΕ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών και βασικών δεικτών επιδόσεων σχετικά με τα ακόλουθα στοιχεία:
— περιστατικά σοβαρών επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων ή των αποφάσεών της,
— τη διαδικασία για την παραλαβή και την αντιμετώπιση καταγγελιών, καθώς και για τον μετριασμό των επιπτώσεων και για την πρόβλεψη μέτρων επανόρθωσης σε περιπτώσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
— δραστηριότητες και προμηθευτές που παρουσιάζουν σημαντικό κίνδυνο παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
— διαδικασίες και μέτρα για την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων για όλες τις μορφές εκμετάλλευσης, αναγκαστικής ή υποχρεωτικής εργασίας και παιδικής εργασίας, επισφαλούς εργασίας και μη ασφαλών συνθηκών εργασίας, ιδιαίτερα όσον αφορά τις γεωγραφικές περιοχές που παρουσιάζουν υψηλότερο κίνδυνο έκθεσης σε κακοποίηση,
— τον βαθμό προσβασιμότητας των εγκαταστάσεων, των εγγράφων και των δικτυακών τόπων της εταιρείας για άτομα με αναπηρίες,
— τον σεβασμό του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι,
— τη συνεργασία με τους σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς.

δ) Θέματα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας

Αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της καταπολέμησης της διαφθοράς καθώς και των θεμάτων και των περιστατικών δωροδοκίας.

Οι εταιρείες μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης πληροφοριών σχετικά με την οργάνωση, τις αποφάσεις, τα μέσα διαχείρισης, καθώς και σχετικά με τους πόρους που διατίθενται για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας.

Οι εταιρείες μπορούν επίσης να θεωρήσουν σκόπιμη την παροχή επεξήγησης όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούν την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας, λαμβάνουν μέτρα για την πρόληψη ή τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων, παρακολουθούν την αποτελεσματικότητα και προβαίνουν σε κοινοποιήσεις σχετικά με το εν λόγω θέμα, τόσο εντός όσο και εκτός των εταιρειών.

Θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμο για τις εταιρείες να βασίζονται σε ευρέως αναγνωρισμένα, υψηλής ποιότητας πλαίσια, για παράδειγμα στις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις ή στο πρότυπο ISO 26000.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών και βασικών δεικτών επιδόσεων σχετικά με πτυχές όπως οι ακόλουθες:
— πολιτικές, διαδικασίες και πρότυπα καταπολέμησης της διαφθοράς,
— κριτήρια που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο αξιολογήσεων των κινδύνων διαφθοράς,
— διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου και πόροι που διατίθενται για την πρόληψη της διαφθοράς και της δωροδοκίας,
— εργαζόμενοι που έχουν λάβει κατάλληλη κατάρτιση,
— χρήση μηχανισμών καταγγελίας δυσλειτουργιών,
— ο αριθμός των αγωγών που εκκρεμούν ή έχουν περατωθεί σχετικά με αντιανταγωνιστική συμπεριφορά.

ε) Άλλα Αλυσίδες εφοδιασμού

Κατά περίπτωση και αναλογικά, αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με θέματα που αφορούν τις αλυσίδες εφοδιασμού και έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην εξέλιξη, τις επιδόσεις, τη θέση ή τον αντίκτυπο των δραστηριοτήτων τους. Στα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται πληροφορίες που απαιτούνται για τη γενικότερη κατανόηση της αλυσίδας εφοδιασμού μιας εταιρείας και του τρόπου με τον οποίο λαμβάνονται υπόψη μη χρηματοοικονομικά θέματα κατά τη διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού.

Εάν μια εταιρεία εκτιμά ότι η δημοσιοποίηση λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με επικείμενες εξελίξεις ή θέματα υπό διαπραγμάτευση θα βλάψει σοβαρά την εταιρεία, μπορεί να εκπληρώσει τον γενικότερο στόχο περί διαφάνειας με τη δημοσιοποίηση συνοπτικών πληροφοριών που δεν έχουν σοβαρές επιπτώσεις για την εταιρεία.

Η δημοσιοποίηση σημαντικών πληροφοριών μπορεί να αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο μια εταιρεία προσεγγίζει, μεταξύ άλλων, τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, τις κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τα συναφή ειδικά ανά κλάδο πλαίσια, όπως οι κατευθυντήριες γραμμές των FAO-ΟΟΣΑ σχετικά με τις υπεύθυνες γεωργικές αλυσίδες εφοδιασμού.

Παράδειγμα και βασικοί δείκτες επιδόσεων

Μια εταιρεία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών και βασικών δεικτών επιδόσεων σχετικά με διάφορες πτυχές, όπως η παρακολούθηση των προμηθευτών όσον αφορά:
— τις εργασιακές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής εργασίας και της αναγκαστικής εργασίας, της επισφαλούς εργασίας, των μισθών, των μη ασφαλών συνθηκών εργασίας (μεταξύ των οποίων η ασφάλεια των κτιρίων, ο προστατευτικός εξοπλισμός, η υγεία των εργαζομένων) (27),
— την εμπορία ανθρώπων και άλλα θέματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα,
— τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και άλλες μορφές ρύπανσης των υδάτων και του περιβάλλοντος,
— την αποψίλωση και άλλους κινδύνους που συνδέονται με τη βιοποικιλότητα,
και την παρακολούθηση των επιπτώσεων που έχει η εταιρεία στους προμηθευτές, για παράδειγμα, ως προς τους όρους πληρωμής και τον μέσο όρο των προθεσμιών πληρωμής.

Ορυκτά από περιοχές συγκρούσεων

Κατά περίπτωση και αναλογικά, αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν συναφείς πληροφορίες σχετικά με τη δέουσα επιμέλεια, ώστε να εξασφαλίζονται υπεύθυνες αλυσίδες εφοδιασμού κασσίτερου, τανταλίου, βολφραμίου και χρυσού από περιοχές συγκρούσεων και περιοχές υψηλού κινδύνου.

Η δημοσιοποίηση των εν λόγω πληροφοριών θα πρέπει να είναι συνεπής με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τη δέουσα επιμέλεια όσον αφορά την υπεύθυνη διαχείριση των αλυσίδων εφοδιασμού ορυκτών από περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις και περιοχές υψηλού κινδύνου και τα συμπληρώματά τους. Σε αυτό το πλαίσιο, αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν συναφείς πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των πολιτικών, των πρακτικών και τα αποτελέσματά τους όσον αφορά τη δέουσα επιμέλεια για τα ορυκτά από περιοχές συγκρούσεων. Θα πρέπει επίσης να δημοσιοποιούν τις ενέργειες στις οποίες προβαίνουν για την εφαρμογή του «πλαισίου πέντε σημείων» (28) όσον αφορά τη δέουσα επιμέλεια με γνώμονα τον κίνδυνο στην αλυσίδα εφοδιασμού ορυκτών, όπως προβλέπεται στις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τη δέουσα επιμέλεια, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση τους στην αλυσίδα εφοδιασμού.

Στη συνέχεια, αναμένεται από τις εταιρείες να δημοσιοποιούν βασικούς δείκτες επιδόσεων σχετικά με τη φύση και τον αριθμό των κινδύνων που εντοπίζονται, τα μέτρα που λαμβάνονται για την πρόληψη και τον μετριασμό των εν λόγω κινδύνων, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο η εταιρεία έχει ενισχύσει με την πάροδο του χρόνου τις προσπάθειές της όσον αφορά τη δέουσα επιμέλεια.

Ειδικοί βασικοί δείκτες επιδόσεων

Στους ειδικούς βασικούς δείκτες επιδόσεων περιλαμβάνονται οι εξής: το ποσοστό των άμεσα ενδιαφερόμενων προμηθευτών οι οποίοι έχουν υιοθετήσει και θέσει σε εφαρμογή πολιτική δέουσας επιμέλειας για ορυκτά που προέρχονται από περιοχές συγκρούσεων σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τη δέουσα επιμέλεια· το ποσοστό υπεύθυνου εφοδιασμού κασσίτερου, τανταλίου, βολφραμίου ή χρυσού που προέρχεται από περιοχές συγκρούσεων και περιοχές υψηλού κινδύνου· και το ποσοστό των ενδιαφερόμενων πελατών που ζητούν βάσει της σύμβασης πληροφορίες δέουσας επιμέλειας όσον αφορά ορυκτά προερχόμενα από περιοχές συγκρούσεων στο πλαίσιο των κατευθυντήριων γραμμών του ΟΟΣΑ για τη δέουσα επιμέλεια.

5 ΠΛΑΙΣΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

Κατά την κατάρτιση της μη χρηματοοικονομικής κατάστασης, μια εταιρεία μπορεί να βασίζεται σε υψηλής ποιότητας, ευρέως αναγνωρισμένα εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην ΕΕ ή διεθνή πλαίσια. Ορισμένα πλαίσια καλύπτουν ευρύ φάσμα τομέων και θεματικών ενοτήτων (οριζόντια πλαίσια), ενώ κάποια άλλα είναι ειδικά ανά τομέα ή ανά θεματική ενότητα. Ορισμένα πλαίσια επικεντρώνονται αποκλειστικά στη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών, ενώ κάποια άλλα αφορούν τη διαφάνεια σε ευρύτερη κλίμακα.

Συνήθως, η χρήση ευρέως αναγνωρισμένου πλαισίου, το οποίο έχει αναπτυχθεί με την ενδεδειγμένη διαδικασία, παρέχει στις εταιρείες ένα διαρθρωμένο υπόδειγμα για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με βασικά ζητήματα γενικού ενδιαφέροντος, περιορίζει τον διοικητικό φόρτο και διευκολύνει τη σύγκριση των πληροφοριών.

Το άρθρο 1 της οδηγίας ορίζει ότι οι οικείες εταιρείες «[...] μπορούν να βασίζονται σε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην Ένωση ή διεθνή πλαίσια και, στην περίπτωση αυτή, [...] διευκρινίζουν σε ποια πλαίσια βασίστηκαν».

Μια εταιρεία που βασίζεται σε ένα ή περισσότερα πλαίσια θα πρέπει να δημοσιοποιεί το ένα ή τα περισσότερα πλαίσια που έχει χρησιμοποιήσει για τη δημοσιοποίηση συγκεκριμένων πληροφοριών. Με τον τρόπο αυτό βελτιώνεται η σαφήνεια και η συγκρισιμότητα.

Στην αιτιολογική σκέψη 9 της οδηγίας παρατίθενται παραδείγματα υφιστάμενων πλαισίων υποβολής εκθέσεων. Ωστόσο, ο κατάλογος αυτός δεν θα πρέπει να θεωρείται εξαντλητικός.

Η αιτιολογική σκέψη 9 της οδηγίας ορίζει τα εξής:
«Όταν παρέχουν τις πληροφορίες αυτές, οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας μπορούν να βασίζονται σε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην Ένωση όπως το σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS), ή διεθνή πλαίσια, όπως το παγκόσμιο σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), οι κατευθυντήριες αρχές σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα για την εφαρμογή του πλαισίου του ΟΗΕ «Προστασία, σεβασμός και επανόρθωση», οι κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, το πρότυπο 26000 του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης ISO, η τριμερής δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική, η πρωτοβουλία για την υποβολή εκθέσεων απολογισμού σε παγκόσμιο επίπεδο (Global Reporting Initiative), ή άλλα αναγνωρισμένα διεθνή πλαίσια.»

Οι εταιρείες μπορούν επίσης να διερευνούν τη δυνατότητα χρήσης άλλων πλαισίων υποβολής εκθέσεων, όπως τα πλαίσια που αναφέρονται στην εισαγωγή του παρόντος εγγράφου.

6 ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Στην παρούσα ενότητα παρέχονται ειδικές οδηγίες με σκοπό την παροχή συνδρομής σε μεγάλες εισηγμένες εταιρείες (29) για την προετοιμασία της περιγραφής της πολιτικής τους σχετικά με την πολυμορφία του διοικητικού συμβουλίου, η οποία πρέπει να περιλαμβάνεται στην οικεία δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης (30). Η περιγραφή της πολιτικής σχετικά με την πολυμορφία του διοικητικού συμβουλίου δεν αποτελεί μέρος της μη χρηματοοικονομικής κατάστασης (3). Κατά συνέπεια, η παρούσα ενότητα των κατευθυντήριων γραμμών ισχύει με την επιφύλαξη της ανάγκης δημοσιοποίησης σημαντικών πληροφοριών σχετικά με την πολυμορφία στο πλαίσιο της μη χρηματοοικονομικής κατάστασης.

Το άρθρο 1 της οδηγίας επιβάλλει στις μεγάλες εισηγμένες εταιρείες την υποχρέωση να περιλαμβάνουν στην οικεία δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης τα ακόλουθα στοιχεία:
«περιγραφή της πολιτικής σχετικά με την πολυμορφία που εφαρμόζεται για τα διοικητικά, διαχειριστικά και εποπτικά όργανα της επιχείρησης όσον αφορά πτυχές όπως, για παράδειγμα, η ηλικία, το φύλο ή το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό ιστορικό των μελών, οι στόχοι της εν λόγω πολιτικής για την πολυμορφία, ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόστηκε και τα αποτελέσματα κατά την περίοδο αναφοράς. Αν δεν εφαρμόζεται τέτοια πολιτική, η δήλωση θα περιλαμβάνει εξήγηση ως προς το γιατί συμβαίνει αυτό.»

Πτυχές πολυμορφίας

Στην περιγραφή της πολιτικής σχετικά με την πολυμορφία θα πρέπει να διευκρινίζονται τα κριτήρια πολυμορφίας που εφαρμόζονται και να αιτιολογείται η επιλογή τους. Κατά την επιλογή των εν λόγω κριτηρίων, θα πρέπει να εξετάζονται όλες οι συναφείς πτυχές της πολυμορφίας, ώστε να διασφαλίζεται επαρκές φάσμα διαφορετικών απόψεων στο συμβούλιο, καθώς και η απαιτούμενη εμπειρογνωμοσύνη για την ορθή κατανόηση των τρεχόντων ζητημάτων και των περισσότερο μακροπρόθεσμων κινδύνων και ευκαιριών που συνδέονται με την επιχειρηματική δραστηριότητα της εταιρείας. Κατά την αξιολόγηση των απαιτούμενων χαρακτηριστικών για την εξασφάλιση της βέλτιστης πολυμορφίας του διοικητικού συμβουλίου θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η φύση και η πολυπλοκότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας της εταιρείας, καθώς και το κοινωνικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο εντός του οποίου δραστηριοποιείται η εταιρεία.

Κατά γενικό κανόνα, οι πτυχές της πολυμορφίας θα πρέπει να καλύπτουν την ηλικία, το φύλο ή το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό υπόβαθρο των μελών. Κατά περίπτωση, λόγω της γεωγραφικής παρουσίας της εταιρείας και του επιχειρηματικού τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται, είναι επίσης σκόπιμο να συμπεριλαμβάνονται οι πτυχές της γεωγραφικής προέλευσης, της διεθνούς πείρας, της εμπειρογνωσίας σε συναφή θέματα βιωσιμότητας, της εκπροσώπησης των εργαζομένων και άλλες πτυχές, για παράδειγμα το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο.

Κατά την επιλογή υποψηφίου βάσει των καθορισμένων κριτηρίων πολυμορφίας, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κανόνες και ευρέως αποδεκτές αρχές περί της απαγόρευσης των διακρίσεων (31).

Στόχοι

Οι εταιρείες θα πρέπει να δημοσιοποιούν ειδικούς μετρήσιμους στόχους για τις συναφείς πτυχές της πολυμορφίας. Είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο να καθορίζουν ποσοτικούς στόχους και χρονοδιαγράμματα, ιδιαίτερα όσον αφορά την ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων.

Υλοποίηση και αποτελέσματα

Οι εταιρείες θα πρέπει να αναφέρουν τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται υπόψη οι στόχοι της πολιτικής τους για την πολυμορφία στο πλαίσιο του σχεδιασμού διαδοχής, της επιλογής, του διορισμού και της αξιολόγησης των μελών. Θα πρέπει επίσης να δημοσιοποιούν τον ρόλο των αρμόδιων επιτροπών του διοικητικού συμβουλίου στο πλαίσιο των εν λόγω διαδικασιών. Επιπλέον, οι εταιρείες θα πρέπει να γνωστοποιούν αν οι πληροφορίες σχετικά με τα κριτήρια και τους στόχους της πολυμορφίας είχαν κοινοποιηθεί στους μετόχους κατά τον χρόνο εκλογής ή ανανέωσης των μελών του διοικητικού συμβουλίου, κατά περίπτωση.

Οι εταιρείες θα πρέπει να δημοσιοποιούν την κατάσταση υλοποίησης και τα αποτελέσματα, τουλάχιστον από την τελευταία δήλωση, για όλες τις πτυχές πολυμορφίας της πολιτικής τους. Σε περίπτωση μη επίτευξης των στόχων της πολυμορφίας, η εταιρεία θα πρέπει να δημοσιοποιεί τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να εξασφαλίσει την επίτευξη των στόχων, συμπεριλαμβανομένου του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος εντός του οποίου πρέπει να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι.


(1)ΕΕ L 330 της 15.11.2014, σ. 1.
(2)ΕΕ L 182 της 29.6.2013, σ. 19.
(3)Για λόγους ευκολίας, ο όρος «εταιρεία» που χρησιμοποιείται στις κατευθυντήριες γραμμές αφορά την αναφέρουσα «οντότητα», είτε πρόκειται για μία μόνο «επιχείρηση» είτε για «όμιλο» μέσω της μητρικής του εταιρείας.
(4)COM(2016) 739 final.
(5)Ειδικός στόχος 12.6: «Ενθάρρυνση των εταιρειών, ιδίως των μεγάλων και υπερεθνικών, να υιοθετήσουν βιώσιμες πρακτικές και να ενσωματώσουν πληροφορίες σχετικά με τη βιωσιμότητα στον κύκλο υποβολής στοιχείων τους».
(6)Ειδικός στόχος 5.5: «Διασφάλιση της πλήρους και αποτελεσματικής συμμετοχής καθώς και των ισότιμων ευκαιριών ανάληψης ηγετικού ρόλου των γυναικών σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων στην πολιτική, οικονομική και δημόσια ζωή».
(7)Η τελική έκθεση της ειδικής ομάδας αναμένεται να παρουσιαστεί στη σύνοδο κορυφής της G-20 που θα διεξαχθεί στις 7-8 Ιουλίου 2017.
(8)Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης παρέχονται στην ακόλουθη διεύθυνση: http://ec.europa.eu/finance/company-reporting/non-financial_reporting/index_en.htm#related-documents
(9)Άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας.
(10)Στην αιτιολογική σκέψη 8 της οδηγίας αναφέρεται επίσης ότι «[ ] η σοβαρότητα των εν λόγω επιπτώσεων θα πρέπει να κρίνεται με βάση την κλίμακα και τη βαρύτητά τους. Οι κίνδυνοι αρνητικών επιπτώσεων μπορούν να προέρχονται από τις ίδιες τις δραστηριότητες της επιχείρησης ή μπορούν να συνδέονται με τις επιχειρησιακές πράξεις της και, κατά περίπτωση και αναλογικά, με τα προϊόντα της, τις υπηρεσίες της ή τις επιχειρηματικές σχέσεις της, μεταξύ άλλων, με τις αλυσίδες της εφοδιασμού και υπεργολαβικής ανάθεσης».
(11)Για παράδειγμα, οι εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιούν την προκαταρκτική ανάλυση που αναφέρεται στο παράρτημα I του κανονισμού EMAS [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1221/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2009, http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX:32009R1221].
(12)Για παράδειγμα, στα τομεακά έγγραφα αναφοράς του EMAS προσδιορίζονται βέλτιστες πρακτικές και δείκτες που αφορούν περιβαλλοντικές πτυχές.
(13)Για παράδειγμα, οι εταιρείες που εφαρμόζουν σύστημα διαχείρισης της ποιότητας ή σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης (π.χ. ISO 14001 ή EMAS) ή διενεργούν εκτίμηση περιβαλλοντικού κύκλου ζωής, μπορούν να βασίζονται στα στοιχεία αυτά για την υποστήριξη της οικείας εκτίμησης της σημαντικότητας και να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με σημαντικές πτυχές.
(14)Γραφήματα, διαγράμματα, ιστογράμματα κ.λπ.
(15)Οι διαπαραπομπές και οι καθοδηγητικές ενδείξεις θα πρέπει να είναι εύχρηστες, για παράδειγμα, με την εφαρμογή του πρακτικού κανόνα του «κατ’ ανώτατο όριο ενός “κλικ” εκτός της έκθεσης».
(16)Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (γενικός κανονισμός για την προστασία δεδομένων) (ΕΕ L 119 της 4.5.2016, σ. 1).
(17)Παραδείγματος χάριν, όσον αφορά τις πτυχές που συνδέονται με το κλίμα ή με τις συνθήκες απασχόλησης.
(18)Για περαιτέρω στοιχεία, βλέπε τα συμπεράσματα της ειδικής ομάδας υπό την καθοδήγηση του κλάδου σχετικά με τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα, η οποία συστάθηκε από το ΣΧΣ.
(19)Για περαιτέρω στοιχεία, βλέπε τα συμπεράσματα της ειδικής ομάδας με άξονα τη βιομηχανία σχετικά με τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα, η οποία συστάθηκε από το ΣΧΣ.
(20)Για περαιτέρω στοιχεία, βλέπε τα συμπεράσματα της ειδικής ομάδας με άξονα τη βιομηχανία σχετικά με τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα, η οποία συστάθηκε από το ΣΧΣ.
(21)Συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τοξικών ουσιών, ουσιών που προκαλούν ευτροφισμό και οξίνιση κ.λπ.
(22)Όπως υποχρεώσεις που απορρέουν από οδηγίες της ΕΕ (οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές, σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής, οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα, κανονισμός REACH, οδηγία για την υγειονομική ταφή των αποβλήτων, οδηγία για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, οδηγία για τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού και οδηγία για τον περιορισμό της χρήσης ορισμένων επικίνδυνων ουσιών) και από το ευρωπαϊκό μητρώο έκλυσης και μεταφοράς ρύπων.
(23)Πληροφορίες που αποκαλύπτουν τη φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, ή τον γενετήσιο προσανατολισμό φυσικού προσώπου θεωρούνται ειδική κατηγορία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δυνάμει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 και δεν θα πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία, εκτός εάν πληρούται μία από τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο. Κατά συνέπεια, οι εταιρείες θα πρέπει να δημοσιοποιούν μόνον ανωνυμοποιημένα δεδομένα ή συγκεντρωτικά δεδομένα (ώστε να μην επιτρέπεται η ταυτοποίηση των φυσικών προσώπων) όσον αφορά τα συγκεκριμένα ζητήματα.
(24)Για παράδειγμα, σύμφωνα με τη σύμβαση (αριθ. 169) της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) του 1989 περί των ιθαγενών λαών και των λαών με φυλετική συγκρότηση.
(25)Για παράδειγμα, σύμφωνα με τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες.
(26)Για παράδειγμα, σύμφωνα με το ψήφισμα με τίτλο «Resolution concerning decent work in global supply chains» (Ψήφισμα σχετικά με την αξιοπρεπή εργασία στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού), το οποίο εγκρίθηκε κατά την 105η σύνοδο της Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας (ΔΟΕ, 2016), http://www.ilo.org/ilc/ILCSessions/105/texts-adopted/WCMS_497555/lang--en/index.htm
(27)ΟΟΣΑ (2016), Due Diligence Guidance for Responsible Supply Chains of Minerals from Conflict-Affected and High-Risk Areas, τρίτη έκδοση, Εκδόσεις ΟΟΣΑ, Παρίσι, http://dx.doi.org/10.1787/9789264252479-en.
(28)Ενώ οι απαιτήσεις δημοσιοποίησης όσον αφορά τις μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες ισχύουν για μεγάλες οντότητες δημόσιου συμφέροντος που απασχολούν περισσότερους από 500 εργαζόμενους, οι απαιτήσεις δημοσιοποίησης όσον αφορά την πολυμορφία του διοικητικού συμβουλίου εφαρμόζονται μόνο σε μεγάλες εισηγμένες εταιρείες.
(29)Όπως προβλέπεται στο άρθρο 20 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ.
(30)Όπως αναφέρεται στο άρθρο 19α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ.
(31)Λόγω, π.χ., εθνοτικής καταγωγής, φυλής, αναπηρίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.