Αριθμός 1364/2017


Περίληψη
Επειδή, η διάταξη του άρθρου 18 παρ. 1 του ν. 4174/2013 αποβλέπει προφανώς στην ενθάρρυνση της οικειοθελούς συμμορφώσεως του φορολογουμένου προς τις φορολογικές του υποχρεώσεις και στην κατά τον τρόπο αυτόν εξασφάλιση της εξυπηρετούσης το δημόσιο συμφέρον ταχύτερης εισπράξεως των οφειλομένων φόρων, χωρίς την καθυστέρηση που συνεπάγεται η διενέργεια ελέγχου για την διαπίστωση της φορολογικής υποχρεώσεως, η έκδοση σχετικής πράξεως και το ενδεχόμενο διοικητικής ή και δικαστικής αμφισβητήσεως αυτής, καθώς και η επιβάρυνση του φορολογουμένου με πρόσθετους φόρους, η οποία ενδεχομένως θα επιδείνωνε την οικονομική του κατάσταση και θα έθετε σε κίνδυνο την δυνατότητά του να ανταποκριθεί στις φορολογικές του υποχρεώσεις. Ενόψει του ως άνω επιδιωκομένου με την προαναφερθείσα διάταξη δημοσίου συμφέροντος σκοπού, η έννοια αυτής, παρά την γραμματική της διατύπωση, είναι ότι εκπρόθεσμη φορολογική δήλωση υποβάλλεται οποτεδήποτε μέχρι όχι απλώς την έκδοση εντολής ελέγχου από την φορολογική διοίκηση αλλά την κοινοποίηση αυτής στον φορολογούμενο. Άλλωστε, ενόψει της αρχής της φανεράς δράσεως της Διοικήσεως, δεν μπορεί το χρονικό όριο εντός του οποίου μπορεί ο φορολογούμενος να ασκήσει δικαίωμά του να εξαρτάται από γεγονός άγνωστο σ' αυτόν, όπως είναι η έκδοση εντολής ελέγχου. Εξάλλου, η υποβολή της δηλώσεως δεν αποκλείει την διενέργεια στην συνέχεια ελέγχου προς διαπίστωση της ακρίβειας αυτής.



ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Β'

ΣτΕ  1364/2017

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 16 Νοεμβρίου 2016, με την εξής σύνθεση: Ε. Σάρπ, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Β' Τμήματος, Μ. Πικραμένος, Σ. Βιτάλη, Σύμβουλοι, Ειρ. Σταυρουλάκη, Β. Μόσχου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α. Ζυγουρίτσα.

Για να δικάσει την από 20 Ιανουαρίου 2016 αίτηση: του Προϊσταμένου Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, ο οποίος παρέστη με τον Χρήστο Κοραντζάνη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,

κατά της Κοινοπραξίας Ανωνύμων Εταιρειών με την επωνυμία ............, που εδρεύει στο ... (... αρ. ...), η οποία δεν παρέστη.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Προϊστάμενος επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ' αριθμ. 3948/2015 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Ειρ. Σταυρουλάκη.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του αναιρεσείοντος Προϊσταμένου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά τον Νόμο

1. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, για την άσκηση της οποίας δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, ζητείται η αναίρεση της 3948/2015 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, κατόπιν αποδοχής προσφυγής της ήδη αναιρεσίβλητης κοινοπραξίας, ακυρώθηκε η 3838/27-11-2014 πράξη του Προϊσταμένου της Διευθύνσεως Επιλύσεως Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, με την οποία είχε απορριφθεί η 26672/29-9-2014 ενδικοφανής προσφυγή της ως άνω κοινοπραξίας κατά της 1545/17-7-2014 οριστικής πράξεως της Προϊσταμένης του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων περί διορθωτικού προσδιορισμού δικαιώματος συμμετοχής του Δημοσίου στα μικτά κέρδη τυχερών παιγνίων καζίνο για τη χρονική περίοδο από 1-6-2013 έως 31- 12-2013, με την οποία είχε επιβληθεί σε βάρος της διαφορά κυρίου φόρου και πρόσθετος φόρος λόγω μη υποβολής δηλώσεως ύψους 11.135.861,15 και 3.199.272,54 ευρώ, αντιστοίχως.

2. Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 12 του ν.3900/2010 (Α' 213), με το οποίο αντικαταστάθηκαν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 53 του π.δ/τος 18/1989 (Α' 8), η αίτηση αναιρέσεως ασκείται παραδεκτώς, εάν το ποσό της διαφοράς υπερβαίνει τα 40.000 ευρώ και, επιπλέον, προβάλλεται από το διάδικο με ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς, με το εισαγωγικό δικόγραφο, ότι με καθέναν από τους προβαλλομένους λόγους τίθεται συγκεκριμένο νομικό ζήτημα, επί του οποίου, μεταξύ άλλων, δεν υφίσταται νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.

3. Επειδή, ως προς το εν προκειμένω κρίσιμο, όπως κατωτέρω παρατίθεται, νομικό ζήτημα σε σχέση με την δυνατότητα υποβολής, υπό το καθεστώς του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εκπρόθεσμης φορολογικής δηλώσεως μετά την έκδοση εντολής ελέγχου από τη φορολογική αρχή, δεν υφίσταται, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα προς θεμελίωση του παραδεκτού της υπό κρίση αιτήσεως, νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επομένως, η εν λόγω αίτηση είναι, από την άποψη αυτή και εν γένει, τύποις δεκτή και περαιτέρω εξεταστέα.

4. Επειδή, ο ν.4174/2013 (Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας, Α'170/26-7-2013) ορίζει, στο άρθρο 18 [όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 43 παρ.1 του ν.4223/2013 (Α'287/31-12-2013), με έναρξη ισχύος από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως], ότι «1.... Εκπρόθεσμη φορολογική δήλωση υποβάλλεται οποτεδήποτε μέχρι την έκδοση εντολής ελέγχου από τη Φορολογική Διοίκηση...», στο άρθρο 23, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 45 παρ.2 του ν.4223/2013, ότι «1... 2. Ο έλεγχος εκπλήρωσης των φορολογικών υποχρεώσεων του φορολογούμενου που διενεργείται από τη Φορολογική Διοίκηση είναι δυνατόν να έχει τη μορφή ... επιτόπιου φορολογικού ελέγχου: α) ... β) Η απόφαση της Φορολογικής Διοίκησης για τη διενέργεια πλήρους επιτόπιου φορολογικού ελέγχου πρέπει να κοινοποιείται στο φορολογούμενο με προηγούμενη έγγραφη ειδοποίηση. Κάθε άλλος επιτόπιος φορολογικός έλεγχος είναι δυνατόν να διενεργείται χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση...», στο άρθρο 25 ότι «1....Η εντολή διενέργειας φορολογικού ελέγχου δεν δημοσιεύεται...», στο άρθρο 66 ότι «1. Μετά την 1-1-2014, για υποθέσεις προσωρινού ή οριστικού φορολογικού ελέγχου, που αφορά χρήσεις, περιόδους...πριν από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας εκδίδεται πράξη διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου. Για όσα αφορούν τα σχετικά με την έκδοση της πράξης εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα...» και στο άρθρο 67 ότι «Ο παρών Κώδικας τίθεται σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2014, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις κατ' ιδίαν διατάξεις».

5. Επειδή, η διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 18 του ν. 4174/2013 αποβλέπει προφανώς στην ενθάρρυνση της οικειοθελούς συμμορφώσεως του φορολογουμένου προς τις φορολογικές του υποχρεώσεις και στην κατά τον τρόπο αυτόν εξασφάλιση της εξυπηρετούσης το δημόσιο συμφέρον ταχύτερης εισπράξεως των οφειλομένων φόρων, χωρίς την καθυστέρηση που συνεπάγεται η διενέργεια ελέγχου για την διαπίστωση της φορολογικής υποχρεώσεως, η έκδοση σχετικής πράξεως και το ενδεχόμενο διοικητικής ή και δικαστικής αμφισβητήσεως αυτής, καθώς και η επιβάρυνση του φορολογουμένου με πρόσθετους φόρους, η οποία ενδεχομένως θα επιδείνωνε την οικονομική του κατάσταση και θα έθετε σε κίνδυνο την δυνατότητά του να ανταποκριθεί στις φορολογικές του υποχρεώσεις. Ενόψει του ως άνω επιδιωκομένου με την προαναφερθείσα διάταξη δημοσίου συμφέροντος σκοπού, η έννοια αυτής, παρά την γραμματική της διατύπωση, είναι ότι εκπρόθεσμη φορολογική δήλωση υποβάλλεται οποτεδήποτε μέχρι όχι απλώς την έκδοση εντολής ελέγχου από την φορολογική διοίκηση αλλά την κοινοποίηση αυτής στον φορολογούμενο. Άλλωστε, ενόψει της αρχής της φανεράς δράσεως της Διοικήσεως, δεν μπορεί το χρονικό όριο εντός του οποίου μπορεί ο φορολογούμενος να ασκήσει δικαίωμά του να εξαρτάται από γεγονός άγνωστο σ' αυτόν, όπως είναι η έκδοση εντολής ελέγχου. Εξάλλου, η υποβολή της δηλώσεως δεν αποκλείει την διενέργεια στην συνέχεια ελέγχου προς διαπίστωση της ακρίβειας αυτής.

6. Επειδή, κατά τα γενόμενα δεκτά με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, η οποία παραπέμπει στην από 14-7-2014 έκθεση ελέγχου του ΚΕΜΕΕΠ, από την ως άνω υπηρεσία εκδόθηκαν διαδοχικώς α) η 1720/0/1118/7-10-2013 εντολή προσωρινού ελέγχου ΦΠΑ και λοιπών παρακρατουμένων φόρων, τελών και εισφορών για το διάστημα 1-6-2013 έως 31-8-2013, η οποία παρέμεινε στο στάδιο της αναθέσεως, χωρίς έναρξη ελέγχου, β) η 1720/1/1118/20-3-2014 τροποποιητική της υπό στοιχ. α) εντολή μερικού επιτοπίου ελέγχου, με την οποία επεκτάθηκε το προς έλεγχο χρονικό διάστημα έως 31-12-2013 και γ) η 1720/2/1118/21-3- 2014 όμοια εντολή μερικού επιτοπίου ελέγχου, κατόπιν προσθήκης χρονικού ορίου ολοκληρώσεως του ελέγχου, η οποία κοινοποιήθηκε στην ήδη αναιρεσίβλητη κοινοπραξία την πρώτη ημέρα του ελέγχου, ήτοι την 28-3-2014. Από τον ως άνω έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η εν λόγω κοινοπραξία, με αντικείμενο την εκμετάλλευση καζίνο, οφείλει να αποδίδει
μηνιαίως ποσοστό 35% επί των μικτών κερδών της από τυχερά παίγνια ως συμμετοχή του Δημοσίου, ότι κατέθεσε σχετικές δηλώσεις μόνον για τους μήνες Ιούνιο και Αύγουστο του έτους 2013, καταβάλλοντος το σύνολο του οφειλομένου φόρου, ενώ για τους λοιπούς μήνες (Ιούλιο και Σεπτέμβριο έως και Δεκέμβριο του ιδίου έτους), υπέβαλε εκπρόθεσμες δηλώσεις την 27-3-2014, τις οποίες ο έλεγχος θεώρησε άκυρες, λόγω υποβολής τους σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο της επανεκδόσεως της από 21-3-2014 εντολής ελέγχου, οπότε, σε σχέση με τους μήνες, για τους οποίους υπεβλήθησαν οι ως άνω εκπρόθεσμες δηλώσεις, εκδόθηκε η 1545/17.7.2014 πράξη της Προϊσταμένης του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων.

7. Επειδή, νομίμως, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 5, ανεξαρτήτως της ειδικότερης αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως, έκρινε το δίκασαν διοικητικό εφετείο ότι δεν ήταν άκυρες αλλά επέφεραν τις σχετικές έννομες συνέπειες ως εκπρόθεσμες οι φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλε η αναιρεσίβλητη την 27-3-2014, ήτοι σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο μεν της εκδόσεως (21-3-2014) αλλά προγενέστερο της κοινοποιήσεως στην αναιρεσίβλητη (28-3-2014) της οικείας εντολής ελέγχου, και ότι, ως εκ τούτου, μη νομίμως επιβλήθηκε εις βάρος της με την προαναφερθείσα πράξη της Προϊσταμένης του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων ο αυτός φόρος, ο οποίος προέκυπτε με βάση τις ως άνω εκπρόθεσμες δηλώσεις, καθώς και πρόσθετος φόρος λόγω μη υποβολής δηλώσεως. Συνεπώς, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από το Δημόσιο είναι απορριπτέα ως αβάσιμα, καθ' ό δε μέρος πλήσσουν την ειδικότερη αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως ως αλυσιτελή.

8. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμη.

Δια ταύτα

Απορρίπτει την αίτηση.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 23 Νοεμβρίου 2016 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση Μαΐου 2017.


Η Πρόεδρος του Β' Τμήματος
Ε. Σάρπ

Η Γραμματέας
Κ. Κεχρολόγου