Άρθρα Έκπτωση τόκων τραπεζικού δανείου μητρικής εταιρίας για χρηματοδότηση αυξήσεων κεφαλαίου θυγατρικών της εταιριών

Άρθρα Έκπτωση τόκων τραπεζικού δανείου μητρικής εταιρίας για χρηματοδότηση αυξήσεων κεφαλαίου θυγατρικών της εταιριών

ΨΑΡΙΑΝΟΥ ΤΑΤΙΑΝΑ
PARTNER ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΚΤΩΝ «ΓΡΑΦΕΙΟ ΨΑΡΙΑΝΟΥ Α.Ε.»




Σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο, όπου θα έπρεπε να παρέχονται κίνητρα στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, προκειμένου να επενδύσουν και να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους,  οι φορολογικές διατάξεις έχουν, ως συνήθως, φοροεισπρακτικό προσανατολισμό.

Μία από τις πολλές περιπτώσεις, στην οποία θα μπορούσαμε να αναφερθούμε, είναι και η περίπτωση που αφορά σε ομίλους εταιριών, όπου η μητρική εταιρία προβαίνει σε τραπεζικό δανεισμό, με σκοπό να χρηματοδοτήσει Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου θυγατρικών της εταιριών. Και το θέμα που ανακύπτει είναι ο φορολογικός χειρισμός των τόκων αυτών των δανείων.

Εδώ, θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι δεν έχουν εφαρμογή οι γενικές διατάξεις της Φορολογίας Εισοδήματος (άρθρο 22, Ν.4172/2013) περί εκπεσιμότητας των δαπανών, ήτοι δεν αρκεί οι δαπάνες αυτές να « …  πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της», να « … αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή …» και να « … εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά».

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1, του άρθρου 48, του Ν.4172/2013, «Τα ενδοομιλικά μερίσματα που εισπράττει ένα νομικό πρόσωπο που είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, απαλλάσσονται από το φόρο, εάν το νομικό πρόσωπο που προβαίνει στη διανομή …» πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι οποίες αναφέρονται ρητά στην εν λόγω διάταξη. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από αυτές τις προϋποθέσεις , όπως ότι ο λήπτης των μερισμάτων απαιτείται να κατέχει τουλάχιστον ποσοστό 10% του μετοχικού κεφαλαίου του νομικού προσώπου που προβαίνει σε διανομή κερδών ή ότι οι μετοχές που αντιστοιχούν στο ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής στη διανέμουσα εταιρία πρέπει να διακρατούνται για τουλάχιστον 24 μήνες, κ.α. .

Στην παρ. 4, του προαναφερόμενου άρθρου ορίζεται ότι «Εάν η διανομή κερδών … προκύπτει από συμμετοχή σε άλλο νομικό πρόσωπο, ο φορολογούμενος δεν μπορεί να εκπέσει τις επιχειρηματικές δαπάνες που συνδέονται με τη συμμετοχή αυτή».

Παρόλο που ο Κ.Φ.Ε. (Ν.4172/2013) ορίζει το χειρισμό του συγκεκριμένου θέματος, το Υπουργείο Οικονομικών, αρχικά με την έκδοση μιας ερμηνευτικής Εγκυκλίου και στη συνέχεια ενός Εγγράφου, σε εύρος  τριών ετών από την ψήφιση του Νόμου, διευκρίνισε τη σχετική διάταξη.

Η ΠΟΛ.1039/26.1.2015, ερμηνεύοντας την παρ. 4, του άρθρου 48, του Ν.4172/2013, αναφέρει ότι « … το νόημα της παραγράφου αυτής είναι ότι εφόσον το εισόδημα (εισπραττόμενο μέρισμα) απαλλάσσεται της φορολογίας με βάση τις προϋποθέσεις του άρθρου 48, τότε οι τυχόν δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί και συνδέονται με αυτή τη συμμετοχή, όπως συμβολαιογραφικά έξοδα, φόροι, αμοιβές τρίτων, κλπ., καθώς και τυχόν χρηματοοικονομικά έξοδα (τόκοι δανείων για την απόκτηση των συμμετοχών), κλπ., δεν εκπίπτουν στο σύνολό τους».

Επιπρόσθετα, για το θέμα αυτό, το Υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε την οδηγία ΔΕΑΦ Β 1131644 ΕΞ 2016/7.9.2016, με την οποία διευκρινίστηκε ότι « … η εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 48 του ν.4172/2013 δεν συνδέεται με την καταβολή μερίσματος από το νομικό πρόσωπο που πληροί τις προϋποθέσεις των παρ.1 και 2 του ίδιου άρθρου, αλλά με τη διενέργεια τυχόν δαπανών (π.χ. τόκοι δανείων) που συνδέονται με την συμμετοχή σε αυτό το νομικό πρόσωπο. Κατά συνέπεια, οι τυχόν επιχειρηματικές δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί από νομικό πρόσωπο και οι οποίες συνδέονται με τη συμμετοχή του σε άλλο νομικό πρόσωπο που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των παρ.1 και 2 του άρθρου 48, δεν εκπίπτουν στο σύνολο τους στο φορολογικό έτος που πραγματοποιούνται, ανεξάρτητα αν στο έτος αυτό λαμβάνει χώρα διανομή κερδών από το νομικό πρόσωπο στο οποίο αυτό συμμετέχει». Επίσης, σημειώνεται ότι « … οι υπόψη διατάξεις καταλαμβάνουν και τις περιπτώσεις που οι σχετικές δαπάνες (π.χ. τόκοι δανείων) πραγματοποιούνται όχι μόνο για την απόκτηση της συμμετοχής, αλλά και για τη χρηματοδότηση μιας ήδη υφιστάμενης θυγατρικής εταιρείας …».

Επομένως, παρά το ότι, κατά την άποψή μας, η ερμηνεία αυτή αντιβαίνει προς το πνεύμα των φορολογικών διατάξεων και του φορολογικού δικαίου, γενικότερα, σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Οικονομικών, οι τόκοι Τραπεζικού Δανείου που λαμβάνει μια εταιρία προκειμένου να χρηματοδοτήσει Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου θυγατρικών της εταιριών, ανεξαρτήτως εάν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο θα εισπράξει μερίσματα ή όχι από τις εν λόγω συμμετοχές, δεν εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδά της.Πηγή: Taxheaven