Ανδρέας Κ. Σακελλαριάδης
Λογιστής – Φοροτέχνης

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.Δ.3755/57, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ΝΔ 147/73, άρθρο 4 παρ.1 του ΒΔ 748/66 ως υποχρεωτικές εξαιρέσιμες εορτές νοούνται:

α) Η 25 Μαρτίου

β) Η Δευτέρα του Πάσχα

γ) Η 15 Αυγούστου

δ) Η 25 Δεκεμβρίου

Ως προαιρετικές αργίες σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ.2 του Β.Δ. 748/66 νοούνται:

α) Η 1 Μαΐου

β) Η 28 Οκτωβρίου

ειδικά όμως για την 1η Μαΐου σύμφωνα με το άρθρο 7 του Ν. 74/75 ΦΕΚ 139/Α ορίζει τα εξής: « Δια των κατά το άρθρον 1 του Α.Ν. 380/1968 περί καθιερώσεως της 1ης Μαΐου ως ημέρας υποχρεωτικής αναπαύσεως, αποφάσεων του ο Υπουργός Απασχολήσεως δύναται να μεταθέτη την αργίαν της 1ης Μαΐου είς ετέραν εργάσιμον ημέραν, οσάκις αυτή προς ημέραν της Μεγάλης Εβδομάδας ή την Κυριακήν του Πάσχα», με απόφαση καθιερώνει την 1η Μαΐου ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας και μεταθέτει συγχρόνως την αργία αυτή σε άλλη εργάσιμη ημέρα, όταν αυτή συμπίπτει με ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας ή την Κυριακή του Πάσχα.

Συγκεκριμένα με την υπαρίθμ. 12618/288/17.3.2016 απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καθιέρωσε την 1η Μαΐου 2016 ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας για όλα τα καταστήματα, τις βιομηχανίες, βιοτεχνικές επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες γενικά, οι οποίες αργούν κατά τις Κυριακές και μετάθεσε αυτή για τις 03/05/2016 ημέρα Τρίτη.

Συνεπώς, βάση των ανωτέρω κατά την ημέρα αυτή και σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 3 του Β.Δ 748/66, «1. Κατά τον χρόνον της εβδομαδιαίας αναπαύσεως και κατά τας ημέρας αργίας απαγορεύεται η καθ΄ οιονδήποτε τρόπον απασχόλησις του μισθωτού.», απαγορεύεται η απασχόληση των μισθωτών και η λειτουργία των επιχειρήσεων, εκτός εκείνων που λειτουργούν νομίμως τις Κυριακές και τις αργίες.

Οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο αν κατά την εορτή-αργία που επιτρέπεται η εργασία, δεν εργασθούν από δική τους υπαιτιότητα δεν δικαιούνται το ημερομίσθιο, αν όμως δεν απασχοληθούν για λόγους που δεν οφείλεται σε αυτούς δικαιούνται να λάβουν το ημερομίσθιο τους.

Εάν η εορτή-αργία συμπίπτει με την πρώτη ή την τελευταία ημέρα αυθαίρετης απουσίας του ημερομισθίου μισθωτού, οπότε είναι δύσκολο να διαγνωσθεί αν θα απουσίαζε και κατ΄ αυτήν, αυτός δικαιούται το ημερομίσθιο( Ν.Σ.Κρ 24/1966 ), ενώ αν η εορτή περιλαμβάνεται μεταξύ δύο ημερών αυθαίρετης απουσίας του, δεν δικαιούται το ημερομίσθιο της αργίας ( Ν.Σ.Κρ 919/62).

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.435/76 και των αποφάσεων με αριθμ. 8900/46 και 25825/51 των Υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών, που αναφέρουν ότι: «Μισθωτοί απασχολούμενοι κατά τας Κυριακάς και τας κατωτέρω αναφερομένας εορτάς δικαιούνται, ανεξαρτήτως του κύρους της συμφωνίας περί της απασχολήσεως ταύτης και των άλλων ενδεχομένων συνεπειών, της υπό της υπ. αριθμ. 8900/1946 Κοινής Αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, ως αυθεντικώς ηρμηνεύθη διά της υπ. αριθ. 25825/1951 τοιαύτης, προβλεπομένης προσαυξήσεως εξ 75% κατά τα υπό των εν λόγω αποφάσεων, ως αύται ισχύουν σήμερον, οριζόμενα», θα έχουν πρόσθετη αμοιβή 75% επί του νομίμου ωρομισθίου για όσες ώρες απασχοληθούν.

Οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό στο 1/25 του μισθού τους προσαύξηση 75% και οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο το νόμιμο ημερομίσθιο τους με προσαύξηση 75%. Συνεπώς οι ημερομίσθιοι θα λάβουν το ημερομίσθιο τους για την εορτή-αργία με προσαύξηση 75% , ενώ οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό, αν η επιχείρηση στην οποία εργάζονται εξαιρείται της Κυριακής αργίας, θα λάβουν μόνο προσαύξηση 75% που θα υπολογιστή στο 1/25 του μηνιαίου μισθού τους. Αντιθέτως οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό που εργάζονται σε επιχ/σεις στις οποίες δεν επιτρέπεται η Κυριακή εργασία και εργάζονται κατά την εορτή- αργία, θα λάβουν πέρα από την προσαύξηση του 75% και το 1/25 (συγκεκριμένα τόσα ωρομίσθια όσες ώρες εργασθούν, αφού το 1/25 του μισθού αντιστοιχεί σε 6,66 ώρες) του μηνιαίου μισθού τους, γιατί ο μισθός τους αντιστοιχεί στις εργάσιμες ημέρες του μήνα και κατά συνέπεια δεν περιλαμβάνει και την αμοιβή της 1ης Μαΐου ή οποία συνήθως είναι αργία.

Συνεπώς, οι αποδοχές που θα πρέπει να καταβληθούν είναι οι ίδιες με όλες όσες καταβάλλονται κατά τις υποχρεωτικές αργίες.

Τέλος σύμφωνα με την παράγραφο 11 του άρθρου 1 του Ν.1157/81 που αναφέρει:

Ημέραι αργίας και ημιαργίας των δημοσίων υπηρεσιών, οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως και λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ορίζονται αι εξής:

α) Ημέραι αργίας: Η Εθνική εορτή, η 28η Οκτωβρίου, η πρώτη του έτους, τα Θεοφάνεια, η των Τριών Ιεραρχών δια τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, η Καθαρά Δευτέρα, η Μεγάλη Παρασκευή, το Μέγα Σάββατον, η Δευτέρα του Πάσχα, η 1η Μαΐου, η του Αγίου Πνεύματος (Δευτέρα της Πεντηκοστής), η της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η 17η Νοεμβρίου δια τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τας Ανωτέρας Σχολάς, η πρώτη και δευτέρα ημέρα των Χριστουγέννων και άπασαι αι Κυριακαί, η 1η Μαΐου και για τους μισθωτούς του Δημοσίου θεωρείται αργία, η οποία σύμφωνα με την Αριθμ. ΔΙΔΑΔ/Φ. 70Α/11/οικ.10346/8.4.2016 και την Αριθμ. πρωτ.: ΔΙΔΑΔ/Φ. 69/79/οικ. 11514/ 19.4.2016 επειδή συμπίπτει με την Κυριακή του Πάσχα μεταφέρθηκε την Τρίτη 3 Μαΐου 2016,
Πηγή: Taxheaven