Περίληψη
Απορρίφθηκε η αίτηση της Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδας, της Ένωσης Συνταξιούχων Ασφαλιστών και του Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης Επικούρησης Ασφαλιστών για ακύρωση της διάταξης του πρώτου άρθρου, παράγραφος ΙΑ υποπαράγραφος ΙΑ.3, 2.Α περ. κε΄ του ν. 4254/2014, η οποία καταργεί από 1.1.2015 τις αναφερόμενες σ’ αυτή διατάξεις που προέβλεπαν ως πόρο του αιτούντος Ταμείου εισφορά επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων.
Η διάταξη του άρθρου πρώτου, παράγραφος ΙΑ, υποπαράγραφος ΙΑ.3, περ. 2.Α. του ν. 4254/2014 (Α΄ 85) ορίζει τα εξής: «Από 1.1.2015 καταργούνται οι διατάξεις: α. … κε΄. της παραγράφου α΄ του άρθρου 4 του ν.δ. 1070/1942 (Α΄43) και της παραγράφου 3 της υπουργικής απόφασης 37068/Σ.1202/3.11.1943 (Β΄198) υπέρ του τέως Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Ασφαλιστών και Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων (ΤΕΑΑΠΑΕ) και της υποπαραγράφου 1.1. της παρ.1 του άρθρου 8 της υπουργικής απόφασης Φ.51020/4883/105/21.2.2013 (Β΄411)»

Οι καταργούμενες διατάξεις όριζαν τα εξής:

1. Η παράγραφος α΄ του άρθρου 4 του ν.δ. 1070/1942 (Α΄43) περί ιδρύσεως του εν λόγω Ταμείου, όπως είχε τροποποιηθεί με την παράγραφο 3 της 37068/Σ.1202/3.11.1943 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας (Β΄198), όριζε ότι: «Πόροι του Ταμείου είναι: α) Εισφορά τόσον των ιδιωτικών επιχειρήσεων ασφαλίσεως όσον και των οργανισμών δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή κοινωφελούς χαρακτήρος των ασκούντων δυνάμει ειδικών Νόμων, διατάξεων Νόμων ή καταστατικών διατάξεων ιδιωτικήν επιχείρησιν ασφαλίσεως ή απλώς ιδιωτικήν ασφάλισιν, υπολογιζομένη επί των παρ’ αυτών εισπραττομένων καθαρών ασφαλίστρων ως κάτωθι: 1) Δύο επί τοις εκατόν (2%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων πυρός και ατυχημάτων. 2) Εν επί τοις εκατόν (1%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων μεταφορών. 3) Πέντε επί τοις εκατόν (5%) επί των ασφαλίστρων του πρώτου μόνον έτους των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και κεφαλαιοποιήσεως, καθοριζομένου ανωτάτου ορίου ασφαλίστρων δια τον υπολογισμόν του εν λόγω ποσοστού ίσου προς εξ επί τοις εκατόν (6%) επί του ασφαλιζομένου κεφαλαίου. Προκειμένου περί των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και κεφαλαιοποιήσεως των εκδοθέντων και μήπω ληξάντων μέχρι της ισχύος του παρόντος, θα εξακολουθήση μέχρι της λήξεως αυτών εισπραττόμενον υπέρ του Ταμείου ποσοστόν εν επί τοις εκατόν (1%) επί των ετησίως καταβαλλομένων παρά των οικείων ησφαλισμένων ασφαλίστρων».
2. Η διάταξη του άρθρου 8 της Φ.51020/4883/105/21.2.2013 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (Β΄411), με την οποία εγκρίθηκε το καταστατικό του ως άνω Ταμείου, όριζε ότι: «Πόροι του Ταμείου είναι οι εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων… Αναλυτικότερα: 1. Οι εισφορές των εργοδοτών, όπως παρακάτω προσδιορίζονται: 1.1 Εισφορά τόσο των Ιδιωτικών Εταιρειών Ασφάλισης όσο και των οργανισμών δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή κοινωφελούς χαρακτήρα οι οποίοι ασκούν δυνάμει ειδικών νόμων ή διατάξεων νόμων ή καταστατικών διατάξεων ιδιωτική επιχείρηση ασφάλισης ή αντασφάλισης ή απλώς ιδιωτική ασφάλιση. Η εισφορά των παραπάνω αναφερομένων εργοδοτών για το σύνολο των εργαζομένων τους είναι ανάλογη του ύψους των εργασιών τους και ισόποση με τα παρακάτω ποσοστά επί της παραγωγής των κλάδων που ασκούν όπως παρακάτω προσδιορίζονται: 1.1.1. Το ισόποσο του δύο επί τοις εκατό (2%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων των κλάδων πυρός, ατυχημάτων εν γένει και αυτοκινήτων. Στον βασικό κλάδο «Ατυχημάτων εν γένει» περιλαμβάνοντα τα εργατικά ατυχήματα, τα προσωπικά ατυχήματα, η γενική αστική ευθύνη, η εμπιστοσύνη υπαλλήλων, η θραύση κρυστάλλων, η ληστεία και η ευθύνη εργολάβων. 1.1.2. Το ισόποσο του ένα επί τοις εκατό (1%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων των κλάδων Μεταφορών, Θαλάσσης, Ευθύνης, Αποζημιώσεως χαλάζης, κλοπής, κτηνών, πίστεως, θραύσεως, μηχανών πλοίων και αεροσκαφών, νομικής προστασίας και ειδικών κινδύνων. 1.1.3. Το ισόποσο του πέντε επί τοις εκατό (5%) επί των ασφαλίστρων του πρώτου μόνον έτους των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και κεφαλαιοποίησης και προσθέτων καλύψεων επί του αυτού ασφαλιστηρίου καθοριζομένου ανωτάτου ορίου ασφαλίστρων για τον υπολογισμό του εν λόγω ποσοστού ίσου προς έξι επί τοις εκατό (6%) επί του ασφαλιζομένου κεφαλαίου. 1.1.4. Το ισόποσο του ένα επί τοις εκατό (1%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων παντός κλάδου μη κατονομαζομένου στα εδάφια 1.1.1-1.1.3. Πάντως η ως άνω εργοδοτική εισφορά, ασχέτως παραγωγής, δεν δύναται να είναι μικρότερη από αυτήν των έμμισθων εργαζομένων. 1.2. …».



ΣτΕ  215/2016

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ


Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Οκτωβρίου 2015, με την εξής σύνθεση: Νικ. Σακελλαρίου, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύων, ελλείποντος Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Ν. Μαρκουλάκης, Αικ. Σακελλαροπούλου, Δ. Σκαλτσούνης, Γ. Ποταμιάς, Ε. Νίκα, Γ. Τσιμέκας, Αντ. Ντέμσιας, Φ. Ντζίμας, Σπ. Χρυσικοπούλου, Μ. Παπαδοπούλου, Εμμ. Κουσιουρής, Κ. Κουσούλης, Αντ. Χλαμπέα, Π. Μπραΐμη, Π. Χαμάκος, Α.-Μ. Παπαδημητρίου, Ελ. Παπαδημητρίου, Σύμβουλοι, Χρ. Λιάκουρας, Ε. Σκούρα, Ελ. Μουργιά, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Γ. Ποταμιάς και Φ. Ντζίμας καθώς και η Πάρεδρος Ε. Σκούρα μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Μ. Παπασαράντη.


Για να δικάσει την από 3 Ιουνίου 2014 αίτηση:
των: 1) Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδας, που εδρεύει στην Αθήνα (Βησσαρίωνος 9 και Σίνα), η οποία παρέστη με τους δικηγόρους: α) Βασίλειο-Μελέτιο Παυλόπουλο (Α.Μ. 24909) και β) Κωνσταντίνο Κρεμαλή (Α.Μ. 4866), που τους διόρισε με πληρεξούσια, 2) Ένωσης Συνταξιούχων Ασφαλιστών, που εδρεύει στην Αθήνα (Αγ. Κωνσταντίνου 39), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Βασίλειο-Μελέτιο Παυλόπουλο (Α.Μ. 24909), που τον διόρισε με πληρεξούσιο και 3) Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης Επικούρησης Ασφαλιστών και Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων Τ.Ε.Α.-Ε.Α.Π.Α.Ε., που εδρεύει στην Αθήνα (Πατησίων 48), το οποίο παρέστη με τον δικηγόρο Κωνσταντίνο Κρεμαλή (Α.Μ. 4866), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,
κατά των υπουργών: 1) Οικονομικών, 2) Εθνικής ’μυνας, 3) Εσωτερικών, 4) Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, 5) Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, 6) Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, 7) Παιδείας και Θρησκευμάτων, 8) Πολιτισμού και Αθλητισμού, 9) Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, 10) Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, 11) Υγείας, 12) Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, 13) Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, 14) Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, 15) Τουρισμού και 16) Ναυτιλίας και Αιγαίου, οι οποίοι παρέστησαν με τον Σπυρίδωνα Παπαγιαννόπουλο, Νομικό Σύμβουλο του Κράτους,

και κατά των παρεμβαινόντων: 1) Επαγγελματικού σωματείου με την επωνυμία «…..», που εδρεύει στην Αθήνα (……), 2) εταιρείας με την επωνυμία «……», που εδρεύει στην Αθήνα (….), 3) εταιρείας με την επωνυμία «……», που εδρεύει ……. Αττικής (……), 4) εταιρείας με την επωνυμία «…..», που εδρεύει …. Αττικής (…..), 5) εταιρείας με την επωνυμία «...», που εδρεύει ….. Αττικής (….), 6) εταιρείας με την επωνυμία «……», που εδρεύει ……. Αττικής (….), 7) εταιρείας με την επωνυμία «…..», που εδρεύει …. Αττικής (….), 8) εταιρείας με την επωνυμία «….», που εδρεύει στην Αθήνα (….), 9) εταιρείας με την επωνυμία «….», που εδρεύει …. Αττικής (….), 10) εταιρείας με την επωνυμία «……», που εδρεύει στην Αθήνα (….), 11) εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει ….. Αττικής (….), 12) εταιρείας με την επωνυμία «…..», που εδρεύει …… Αττικής (……), 13) εταιρείας με την επωνυμία «…..», που εδρεύει στην Αθήνα (……), 14) εταιρείας με την επωνυμία «…..», που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη (……) και 15) εταιρείας με την επωνυμία «….», που εδρεύει στην Αθήνα (…..), οι οποίες παρέστησαν με τους δικηγόρους: α) Παναγιώτη Μπερνίτσα (Α.Μ. 6001) και β) Δημήτριο Ρούσση (Α.Μ. 17694), που τους διόρισαν με πληρεξούσια.

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί η διάταξη του πρώτου άρθρου, παράγραφος ΙΑ υποπαράγραφος ΙΑ. 3, 2.Α περ. κε΄ του ν. 4254/2014 και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Π. Μπραΐμη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τους πληρεξουσίους των αιτούντων οι οποίοι ανέπτυξαν και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησαν να γίνει δεκτή η αίτηση, τους πληρεξουσίους των παρεμβαινόντων και τον αντιπρόσωπο των Υπουργών, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο

1. Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 3719/2008 (Α΄ 214), δεν έλαβε μέρος στη διάσκεψη της υποθέσεως ο Σύμβουλος Γεώργιος Ποταμιάς, αναπληρωματικό μέλος της συνθέσεως.

2. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (1343097, 3861978/2014 ειδικά έντυπα παραβόλου).

3. Eπειδή, με την αίτηση αυτή, όπως συμπληρώνεται με το από 21.4.2015 δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται η ακύρωση της διατάξεως της υποπερ. κε΄ της περ. 2 Α της υποπαραγράφου ΙΑ.3 της παραγράφου ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α΄ 85/7.4.2014), με την οποία καταργήθηκαν από 1.1.2015 οι αναφερόμενες σ’ αυτή διατάξεις που προέβλεπαν ως πόρο του αιτούντος Ταμείου εισφορά επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων.

4. Eπειδή, η αίτηση εισήχθη στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου με την από 10.12.2014 πράξη του Προέδρου, λόγω σπουδαιότητας, κατ’ άρθρο 14 παρ. 2 εδ. α΄ του π.δ. 18/1989 (Α΄8).

5. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνουν υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης διατάξεως με κοινό δικόγραφο το επαγγελματικό σωματείο με την επωνυμία «….» και οι ανωτέρω ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, μέλη του σωματείου αυτού.

6. Επειδή, κατά τα άρθρα 95 παρ. 1 στοιχ. α΄ του Συντάγματος και 45 παρ. 1 του π.δ. 18/1989, η αίτηση ακυρώσεως ασκείται κατά των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. Το Σύνταγμα, προβλέποντας, με την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 95 παρ. 1 στοιχ. α΄, τον ακυρωτικό έλεγχο των πράξεων των διοικητικών αρχών μέσω του ενδίκου βοηθήματος της αιτήσεως ακυρώσεως, αποκλείει την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά των πράξεων της νομοθετικής λειτουργίας. Ο αποκλεισμός του ακυρωτικού ελέγχου των πράξεων της νομοθετικής λειτουργίας ισχύει και στην περίπτωση του τυπικού απλώς νόμου, δηλαδή στην περίπτωση κατά την οποία ο νόμος δεν θεσπίζει γενικούς κανόνες δικαίου, αλλά εισάγει ατομικές ρυθμίσεις, μη κωλυόμενος σε τούτο από το Σύνταγμα. Ακόμη δε και όταν η εκ του νόμου ατομική ρύθμιση εννόμου σχέσεως ή καταστάσεως είναι εξαντλητική και δεν καταλείπεται στην εκτελεστική λειτουργία αρμοδιότητα για την έκδοση εκτελεστών διοικητικών πράξεων, ο ακυρωτικός δικαστής, τηρώντας τον κανόνα του άρθρου 95 παρ. 1 στοιχ. α΄ του Συντάγματος, αδυνατεί να ελέγξει ευθέως την, υπό μορφή τυπικού νόμου, ατομική ρύθμιση. Δύναται, όμως, στην περίπτωση αυτή, ενόψει των οριζομένων στο άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει το δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας, μορφή της οποίας είναι και ο κατά το άρθρο 95 παρ. 1 στοιχ. α΄ του Συντάγματος ακυρωτικός έλεγχος, να δέχεται ως προσβλητή ενώπιον του κάθε πράξη οργάνου της Διοικήσεως η οποία εκδίδεται προς εκτέλεση των οριζομένων στον νόμο, έστω και αν η έκδοσή της δεν προβλέπεται ρητώς σ’ αυτόν. Τούτο δε διότι, άλλως, ο θιγόμενος από την ατομική ρύθμιση του νόμου και μη δυνάμενος να ζητήσει ευθέως την ακύρωσή της θα στερείτο του δικαιώματος για δικαστική προστασία, κατά παράβαση του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, η δε, κατά το Σύνταγμα, εξουσία του νομοθέτη να θεσπίζει και ατομικές ρυθμίσεις δεν παρέχεται ανεξαρτήτως των συνεπειών που μπορεί να έχει στην πραγμάτωση συνταγματικών επιταγών και, επομένως, δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την στέρηση του δικαιώματος για παροχή δικαστικής προστασίας. Πάντως, στέρηση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας των θιγομένων από ατομικές ρυθμίσεις νόμου και μη δυναμένων να ζητήσουν ευθέως την ακύρωσή τους δεν υφίσταται, αν ο νόμος, πέραν των ατομικών αυτών ρυθμίσεων, προβλέπει την έκδοση, συναφών προς τις ρυθμίσεις αυτές εκτελεστών διοικητικών πράξεων, των οποίων οι θιγόμενοι δύνανται παραδεκτώς να ζητήσουν την ακύρωση και μέσω της προσβολής των οποίων μπορεί να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως η προς το Σύνταγμα και τους υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες δικαίου συμφωνία των ατομικών ρυθμίσεων του νόμου (ΣτΕ 3976/2009 Ολομ.).


7. Eπειδή, η προσβαλλόμενη διάταξη του άρθρου πρώτου, παράγραφος ΙΑ, υποπαράγραφος ΙΑ.3, περ. 2.Α. του ν. 4254/2014 (Α΄ 85) ορίζει τα εξής: «Από 1.1.2015 καταργούνται οι διατάξεις: α. … κε. της παραγράφου α΄ του άρθρου 4 του ν.δ. 1070/1942 (Α΄43) και της παραγράφου 3 της υπουργικής απόφασης 37068/Σ.1202/3.11.1943 (Β΄198) υπέρ του τέως Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Ασφαλιστών και Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων (ΤΕΑΑΠΑΕ) και της υποπαραγράφου 1.1. της παρ.1 του άρθρου 8 της υπουργικής απόφασης Φ.51020/4883/105/21.2.2013 (Β΄411)». Οι καταργηθείσες δε διατάξεις όριζαν τα ακόλουθα: Η μεν παράγραφος α΄ του άρθρου 4 του ν.δ. 1070/1942 (Α΄43) περί ιδρύσεως του εν λόγω Ταμείου, όπως είχε τροποποιηθεί με την παράγραφο 3 της 37068/Σ.1202/3.11.1943 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας (Β΄198), όριζε ότι: «Πόροι του Ταμείου είναι: α) Εισφορά τόσον των ιδιωτικών επιχειρήσεων ασφαλίσεως όσον και των οργανισμών δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή κοινωφελούς χαρακτήρος των ασκούντων δυνάμει ειδικών Νόμων, διατάξεων Νόμων ή καταστατικών διατάξεων ιδιωτικήν επιχείρησιν ασφαλίσεως ή απλώς ιδιωτικήν ασφάλισιν, υπολογιζομένη επί των παρ’ αυτών εισπραττομένων καθαρών ασφαλίστρων ως κάτωθι: 1) Δύο επί τοις εκατόν (2%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων πυρός και ατυχημάτων. 2) Εν επί τοις εκατόν (1%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων μεταφορών. 3) Πέντε επί τοις εκατόν (5%) επί των ασφαλίστρων του πρώτου μόνον έτους των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και κεφαλαιοποιήσεως, καθοριζομένου ανωτάτου ορίου ασφαλίστρων δια τον υπολογισμόν του εν λόγω ποσοστού ίσου προς εξ επί τοις εκατόν (6%) επί του ασφαλιζομένου κεφαλαίου. Προκειμένου περί των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και κεφαλαιοποιήσεως των εκδοθέντων και μήπω ληξάντων μέχρι της ισχύος του παρόντος, θα εξακολουθήση μέχρι της λήξεως αυτών εισπραττόμενον υπέρ του Ταμείου ποσοστόν εν επί τοις εκατόν (1%) επί των ετησίως καταβαλλομένων παρά των οικείων ησφαλισμένων ασφαλίστρων». Η δε διάταξη του άρθρου 8 της Φ.51020/4883/105/21.2.2013 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (Β΄411), με την οποία εγκρίθηκε το καταστατικό του ως άνω Ταμείου, όριζε ότι: «Πόροι του Ταμείου είναι οι εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων… Αναλυτικότερα: 1. Οι εισφορές των εργοδοτών, όπως παρακάτω προσδιορίζονται: 1.1 Εισφορά τόσο των Ιδιωτικών Εταιρειών Ασφάλισης όσο και των οργανισμών δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή κοινωφελούς χαρακτήρα οι οποίοι ασκούν δυνάμει ειδικών νόμων ή διατάξεων νόμων ή καταστατικών διατάξεων ιδιωτική επιχείρηση ασφάλισης ή αντασφάλισης ή απλώς ιδιωτική ασφάλιση. Η εισφορά των παραπάνω αναφερομένων εργοδοτών για το σύνολο των εργαζομένων τους είναι ανάλογη του ύψους των εργασιών τους και ισόποση με τα παρακάτω ποσοστά επί της παραγωγής των κλάδων που ασκούν όπως παρακάτω προσδιορίζονται: 1.1.1. Το ισόποσο του δύο επί τοις εκατό (2%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων των κλάδων πυρός, ατυχημάτων εν γένει και αυτοκινήτων. Στον βασικό κλάδο «Ατυχημάτων εν γένει» περιλαμβάνοντα τα εργατικά ατυχήματα, τα προσωπικά ατυχήματα, η γενική αστική ευθύνη, η εμπιστοσύνη υπαλλήλων, η θραύση κρυστάλλων, η ληστεία και η ευθύνη εργολάβων. 1.1.2. Το ισόποσο του ένα επί τοις εκατό (1%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων των κλάδων Μεταφορών, Θαλάσσης, Ευθύνης, Αποζημιώσεως χαλάζης, κλοπής, κτηνών, πίστεως, θραύσεως, μηχανών πλοίων και αεροσκαφών, νομικής προστασίας και ειδικών κινδύνων. 1.1.3. Το ισόποσο του πέντε επί τοις εκατό (5%) επί των ασφαλίστρων του πρώτου μόνον έτους των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και κεφαλαιοποίησης και προσθέτων καλύψεων επί του αυτού ασφαλιστηρίου καθοριζομένου ανωτάτου ορίου ασφαλίστρων για τον υπολογισμό του εν λόγω ποσοστού ίσου προς έξι επί τοις εκατό (6%) επί του ασφαλιζομένου κεφαλαίου. 1.1.4. Το ισόποσο του ένα επί τοις εκατό (1%) επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων παντός κλάδου μη κατονομαζομένου στα εδάφια 1.1.1-1.1.3. Πάντως η ως άνω εργοδοτική εισφορά, ασχέτως παραγωγής, δεν δύναται να είναι μικρότερη από αυτήν των έμμισθων εργαζομένων. 1.2. …».


8. Επειδή, η προσβαλλόμενη διάταξη τυπικού νόμου, με την οποία καταργούνται από 1.1.2015 οι ως άνω διατάξεις που προέβλεπαν ως πόρο του αιτούντος Ταμείου εισφορά επί των ασφαλίστρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, αποτελεί ρύθμιση κανονιστικού περιεχομένου και όχι «εξαντλητική ρύθμιση ατομικού χαρακτήρα», όπως προβάλλουν οι αιτούντες. Συνεπώς, απαραδέκτως προσβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως (ΣτΕ 1618/2012 Ολομ., ΣτΕ 3867/2011 Ολομ., ΣτΕ 3070/2008 Ολομ.).


9. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.


Δ ι α τ α ύ τ α
Απορρίπτει την αίτηση.
Δέχεται την παρέμβαση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου. Και
Επιβάλλει στους αιτούντες συμμέτρως τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου που ανέρχεται σε τετρακόσια εξήντα (460) ευρώ και τη δικαστική δαπάνη των παρεμβαινόντων που ανέρχεται σε εξακόσια σαράντα (640) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 11 Δεκεμβρίου 2015

Ο Προεδρεύων Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας


Ν. Σακελλαρίου Μ. Παπασαράντη

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 20ής
Ιανουαρίου 2016.

Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας



Ν. Σακελλαρίου Μ. Παπασαράντη

Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας